ข้อความต้นฉบับในหน้า
ประโยค 3 - อันตราความแปล - หน้า 265
สามเณรกล่าวว่า
อิฐวอ ปานีย หาลุสั
อิมนวมมิ อุดโท
ยติ ถามพล อุดโท
นาคาราช นิวิราย.
----------------
ข้าพเจ้าจักนอนจากสระนี้แหละ
ข้าพเจ้าต้องการน้ำเย็นเท่านั้น
หากท่านมีกำลังเรียวแรง
ห้ามก็ห้ามเด็ด พญานาค !
พญานาคตอบว่า
สามเณร สงอ อุดิ สามเณร ! ถ้าท่านมีความ
ตว วิฑูรโปรวี กล้าหาญอย่างลึกๆทุกข์ไว้
อธินุนามิ เต วา้ ข้าพเจ้าพอใจคำของท่าน
หรสสุ เปนีย มม.
เอาน้ำของข้าเข้าไปได้ก็เถอะ.
. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .
88. เรื่องทุกข์ทรมาน
มีเรื่องเล่าว่า พราหมณ์โกหกคนหนึ่งไปขึ้นต้นกุ้มก้นหองลมาม
ไกลประตูพระนครเวสาลี แล้วผู้ชาวเมืองว่า ต้องให้วัวแดง เงิน
เหรียญทาบและนางบาเร ยินนั่นจะปล่อยตัวให้ตาย ทำเมืองไม่
ให้เป็นเมือง พวกที่กลัวได้นองไปให้ เวลากำลังห้อยอยู่ภิญ
ตามเสด็จพระพุทธเจ้าข้าไปในพระนครและออกม้ายืนเห็นอยู่ ภายหลังเห็น
เทียวร็อกแก่รื้ออยู่ข้างวัดจำได้ เข้าไปถามว่า วันนี้ได้ของบ้างไหม ?
เมือเขาตอบแล้ว ก็ภนมเหล่านั้นจึงนำเรื่องขึ้นกราบกูด พระศาสดาตรัสเป็น