ข้อความต้นฉบับในหน้า
ประโยค ๑ - อนันตราความแปล - หน้าที่ 104
ทิฎฐวัจเจร นิสิฏโน วา ผู้เจริญมตานั้น ยืนเดินนั่ง สายโน วา ยาว ตสสู วิฑติภูโล หรืออนปราจากวาม่วงเพียงไร เอ๋ สติ อธิญญู ก็พึ่งตั้งมันไว้
พรหมเมตต์ วิภัริย์ อธิมาห บันฑิตกล่าวอธิษฐานนี้ว่า เป็นที่อยู่ อย่างประเสริฐในพระศาสนานี้
ทิฎฐวัจเจจ อนุปคมม สีลวา เขาไม่เข้าถึงภกูมิ เป็นผู้มิคีส ทสุนานน สมบูรณ์ ถึงพร้อมด้วยทสละนะ กามสุข วิสยยุย เคธ์ นำความกำหนดในกามทั้งหลายออก แล้ว
น ศิ ชาดูฒพูลสยฺ ปุณรตฺิโย ย่อมไม่ถึงความเกิดในครรภ์อีกต่อไป โดยแท้
๑๔. เรื่องพระเจ้าตวิฏฐนา
มีเรื่องเล่าว่า ยังมีพระภูมาร ๓ องค์เป็นหลายกัน คือ อ.ปลเสนี- กุมาร ในครรภ์ดี ๒. มหาอุมาร ในครรภ์ไพศรี ๓. พันธุภูมาร ในครรภ์สุนารา ต่างไปศึกษาศิลป์วิทยาอยู่ในสำนักอาจารย์เดียวกัน คือ ในสำนักงานอาจารย์ที่สาปาโมกข์ ณ เมื่อกัณสีลา เมื่อศึกษาเสร็จแล้ว ต่างก็กลับเมือง ปลเสนิกุมารได้ครองราชสมบัติแทนพระบิดา มหาลิภารแสดงศิลปวิทยาแก่พระประุญาติทั้งหลาย ด้วยความอุตสาหะ