ข้อความต้นฉบับในหน้า
ประโยค - อันตราคามรรมบท - หน้าที่ 39
ไปได้เพียงนั้น ดังนี้ พอเวลาล่วงเข้าชั้นสมุย ก็เสด็จกลับคืนเข้า
พระนคร ได้ทรงสับคาถานี้ ที่พระนางกสิลาโคมีทรงภาคว่ำ :-
[๒๖] นิพพุตา นุน ส มา ตา พระสรัทธะเช่นนี้ พระองค์นี้
เป็นโอรสของบิดาใด มรรคา
นั้น คับ (เชิญ) ได้เป็นแน่
นิพพุตา นุน โบ ปีตา พระสรัทธะเช่นนี้ พระองค์นี้
เป็นโอรสของบิดาใด บิดานั้น
คับ (เชิญ) ได้เป็นแน่
นิพพุตา นุน สา มาริ พระสรัทธะเช่นนี้ พระองค์นี้
ยสสาย อกิโล ปติ. เป็นสามีของนาริใด นาริ้นั้น คับ
(เชิญ) ได้เป็นแน่.
พระสัทัตราธิชญา ได้ทรงสับคาถานี้แล้ว พอได้เวลา
ถึงบรรลุม เข้ารบรม เห็นเหล่านางบำเรอบนอนหลับมีอาการ
วิปลาส ไม่เป็นที่ตั้งแห่งความมึนคึดเหมือนก่อน ๆ จึงทรงปลุกนาง
ฉันดั่งไปปฐมกะแนะ ได้ขึงอันนี้เป็นสาย ออกหากินเช่น
กรมจึง แยกหาสัตวิบรบ ทางพระโพธิญาณ สันากปรมาณ 6
ปี เมื่อถึงวิลารบุนิสมิต ก็ได้บรรลุพระโพธิญาณ ครั้นแล้วทรงเห็น
ว่าพระธรรมมูลลัก อีกที่สัตว์จฉรัสมได จึงชักให้ทรงขวนขวาย
น้อย แต่อตุพระมหากรุณาในหมู่สัตว์ ที่เรียกว่าท้วมหาพรหม
เชื่อเชิญ แล้วได้ดีง ไปโปรดในสัตว์ ที่สมควรว่าจะตรัสรู้ได้