อินคราคา ธรรมบท - หน้า 123 : หน้า 126/278

ประโยค 3 - อินคราคา ธรรมบท - หน้า 123 ไม่มีใครจะอยากจนขาดสนิทเท่ากระผมอรรับ พระเณรเจ้า่าว่าอะไร เป็นคนอยากจนขาดสนิท จะไปเสวยสิริมงคลในโลกได้หรือ ? กี่จริง ดอกบอรับ ! เพราะผลงของกัลยาณมรรค ที่กระผมได้ทำไว้ใน พุทธรูปปางกลกในกาลส่วงไปแล้ว จึงได้รับผลอย่างนี้ แต่วันที่ ยังมีเทพพฤกอีก ๑ องค์ คือ จุฬารเทพพฤก ๑ อนุวัฒเทพพฤก ๑ เทพพฤกทั้ง ๓ นี้ มาที่อยู่ใกล้เคียง กับกระผม เป็นผู้มีคุณภาพมากกว่ากระผม เมื่อเทพพฤก ทั้ง ๓ นั่นพาชำบารของตน ๆ เพื่อเดินโชว์ตามถนนหนทาง กระผมก็ยังแต่คอหนีเขาไป เพราะมีดั่งรุ่งเรื่องมงกระผม กระผม จึงกลายเป็นคนไม่มีริสษาสันเลย ก็เมื่อเป็นเช่นนี้ ใครล่ะจะมา ยกถนบัดสนเสี้อว่ากระผม พระเณรเจ้ากล่าวว่า ถึงเมื่อเป็นเช่นนี้ ก็คงใจ แ แต่ก็ไม่ควรมาวางเราอย่างนี้อีกต่อไป นี่กระผม ไม่มีส่วนบูชาในท่านนี้หรือบ่อรึ ยังมีอยู่ผู้มีอายุ ! ถ้าอย่างนั้น กระผมก็มีความต้องการด้วยบุญ ขึ้นชื่อว่าอุอากระผมควรทำเท่า ครั้งนั้นแหละ ท้าวสักกเทพพนทเจ้า ผู้แปลว่าดวงมานั้น จึงได้ถวาย อธิวาทท่านพระมหากัสสปเถรา แล้วทำระทึกธิน เหนือขึ้นไป สู่วาหาส เปลืองอานนี้ประกาศสัก ๑ ครั้ง ด้วยเรอะแรงเสียงดังสนั่น อยู่ในภาคกาด โดยน้อยอย่างนี้ว่า : - [ ๗๑ ] "อไท ทาน ปรมาน กุลสป สุปติวิฒิ อาไท ทาน ปรมาน กุลสป สุปติวฒิ , ๓๓. ม.ค. ๑/๗๕๕"