ข้อความต้นฉบับในหน้า
ประโยค ๑ - อันดับธรรมะแปล - หน้า 100
ในสำนักของพวกพระผู้เป็นเจ้่า เมื่อเห็นพวกเธอรับแล้ว จึงพูดบอกว่า ในที่ไม่ใกล้แต่ที่นี่นั่น มีไพรสนต์แห่งหนึ่งใหญ่โตว่างขวามดี นิยมพระผู้เป็นเจ้าไว้ไปพักที่นั้นบ้างดีกว่า แล้ววัดแจ้งส่งพวกเธอไป ภิกษุทั้งหลายอาศัยอาศัยภายใต้บ้านของชาวบ้านหมู่เนั่น แล้วเข้าไป เจริญสมณะธรรมอยู่ในไพรสนต์ตามคำชี้แจง แล้วโพธิ์นั้นเป็น ที่อาศัยของรุกเทพพาล่าเมื่อเทพพาล่านั้นเห็นก็กลุ้มเป็นผู้มีศรอยายได้ จึงพากันลงเสียจากต้นไม้มาอาศัยข้างนอก โดยถึงว่า พระ ผู้เป็นเจ้าทั้งหลาย คงจะอยู่เพียงวันสองวันเท่านั้น ครับเนื่องอาการว่าจะล้นขึ้นไตรมาส จิรงชวนกันแสดงอาการหลอกหลอนต่างๆ แสดงให้เห็นผิวงามข้างบนส่งเสียงผิไหวหวังใจบ้าง เพื่อให้พวกเธอกลัว แล้วจะได้ไปเสียดจากที่นั้น
ในเรื่องข้อนี้ ท่านสอนให้เราใจใกล้ชิด เพราะเมื่อมีวิจารณ์ แล้วก็เป็นเหตุให้มีมิตรใจ ใครเล่าเผ่าวิจารณ์ได้บ้างเดียว การตบมือ ข้างเดียวจะดังทั้งไปไหน ก็จะต้องแพ้ของตัวไปเอง คือว่าน่าจะเลิกมากยะ ทาสไปเอง การเอาใจเข่าด้อนนั้น คือท่านสอนให้เจริญเมตตา เพราะ เมตตากวามที่บุคคลเสพผลงุ่น จเจริญุทำให้มากแล้ว มือหนิสังกิง ๑๑ ประการ คือ ๑. "สุข สุขดี" นอนหลับเป็นสุข ๒. "สุข ปฏิพุทธมิ" ตื่นอยู่เป็นสุข ๓. "น ปาปิ สุขิ โปลติ" ไม่ฝื่นนิรมิตาย ๔. " มนุตสุมา ปีโย โกติ" เป็นที่รักของคนทั่วไป ๕" อมมุตสุมา ปีโย โกติ" เป็นที่รักของสัตว์เภทดาวไป ๖. " เทวตา รุณฑิต" เทพดาทั้งหลายย่อมช่วยพิทักษ์รักษา ๓. " นาสุส"