ข้อความต้นฉบับในหน้า
ประโยค - อันดับกรรมเทพสัง - หน้า ที่ 121
๑๗. เรื่องพระมหากัสสปเถรปิ่นทปดทาน
มีเรื่องเล่า สมเด็จพระสังฆราชเจ้า เสด็จประทับอยู่วัดพระพุวัน กลั่นทิวาสถาน แถวเมืองราชอาณา ก็โดยสมเด็จพระมหากัสสปเถรเจ้า อยู่ในปิ่นทปนู นั่งขัดสมาธิ เข้าสมาธิอย่างใดอย่างหนึ่ง สิ้น ๓ วัน โดยล่วงไปแห่ง ๓ วันแล้ว ท่านออกจากสมาธิ นึกว่า ถ้าจะอะไร เราจักไปเที่ยววิมนทบาตที่เมืองราชอาณา นางฟ้าประมวล ๕๐๐ นาง ซึ่งเป็น นางบำเรอของท้าวสักกเทวราช เกิดอุดสะแหงขึ้นว่า พวกเราจักถวายทานแก่พระเถระ แล้วจึงตั้งตระเตรียมข้าวของไปยังรออยู่ก่อน เพื่อคอยถวาย พระเถระเจ้ามหาได้รับอาหารบิณฑบาตของนางเหล่านี้ไม่ นางเหล่านี้ จึงเข้าไปอังอนขอถวายอาหารบิณฑบาตพระเถระเจ้า ก็ว่า เราจะรับอาหารบิณฑบาตของคนอาณาเจริญใจด้อยหาก เมื่อพระเถระเจ้าบอกอย่างนั้น ก็ไม่เชื่อฟัง จนจะเข้าไปถวาย ถูกพระเถระเข้าไปแล้ว ก็อันตรธานหายไป ท้าวสักกเทวราชทรงความนั้น จากพวกนางบำเรอของตนเอง จึงพร่ำด้วยนางสวาทแปลงตนเป็นช้างทุกกึ่ง คู่มืออากาศต่าง ๆ เช่นฟังหัก ผมถูกงอ หลังค่อม เป็นต้น ทำการงานงินอยู่ตามประสานแก่ ที่ได้ทำอย่างนี้ ก็เพื่อจะลงถวายอาหารบิณฑบาตแก่มหาเถระเจ้าเท่านั้น พระเถระเจ้ามือเดินไปเที่ยวนานแล้ว เห็นตายายู่นั้นเข้า จึงคิดว่า ตายายคู่นี้แก่แล้ว ก็ยังต้องทำการงานเลี้ยงชีพ ชรอในเมืองนี้ จะไม่มีใครถวายขัดสนเท่าแก่ ควรเราจะรับอาหารบิณฑบาตสงเคราะห์