บทเรียนจากพระพุทธเจ้า : หน้า 193/278

ประโยค ๑ - อันตราคามนานแห่ง - หน้า 190 ของทนบิสุทธิ์ ถูกพาไปหาพระเทวฑ์ พระเทวฑ์สั่งให้อังสนาง นางบอกว่า มวบมุ่งต่อพระพุทธเจ้า ขอให้นำ�วไปเฝ้า สมเด็จพระศาสดา ทรงตรัสให้ขอรับพระอัมเพ็นเดิน ท่านอนาถบิณฑิคามหาสงครู นางวิสาขา และผู้มีชื่อเสียงอื่นอีก ปัญชะให้พระอุบาสชำระอธิกรณ์ ครั้นประชุมกันแล้ว นางวิสาขาดรวจ รู้แน่ว่านาฏีกุฎีมีครรภ์ก่อนบวช แจ้งข้อความกลางประชุม เป็นอันระงับ ไม่ต้องสึก ต่อมางามกัญฺญูนี้นคอลอตตรเป้นชาย พระอังสนัเด็นรับไปเลี้ยงอย่างลูกหลวง จิ้งโจว่า กุมารกำสับ ภายหลังท่านบวชตามมาตรา ได้สำเร็จพระอรหันต์ทั้ง ๒ องค์ ภิกษุประชุมสนานว่า ผู้มนุปในสย ถึงปานนี้ จะถูกพระเทวฑ์ทำให้บิยเสี้ยท้งคู่ ได้พระพุทธเจ้าเป็นผู้ช่วยเหลือ จังไม่ล้มเสียจากคุณ พระองค์ศสิขามาถามได้ความแล้วตรัสว่า ถึงในครั้งก่อนคึยช่วยเหลือ แล้วว่าจออดิคนทาในโรคอัณฆีดา ว่า:- [นิครฆิมคฆาดก] ในปางก่อน พระเจ้าจุฬามณี โปรดลำสัวะ กะกนตรายุก จนไม่มีเวลำทำการงาน เขาคิดร่วมกัน ช่วยกันตอนเนื่องขังไว้ด้วย ๒ ฝูง เมื่อพระราชประสงค์ ก็เสด็จไปยังเองไม่ต้องเดือดร้อนถึงพวก เขา เนื่องฝูงหนึ่ง เนือพระโพธิสัตว์ชื่อ นิครฆิมคฆเป็นหัวหน้า อีกฝูงหนึ่ง เนื้อทวาทชื่อสาขะเป็นหัวหน้า ต่างมีลักษณะเป็นสง่ามด้วยกัน พระ เจ้แน่นดินพระราชทานอภัยไม่มานั่ง ๒ ตัวนี้ ถึงครรภ์สมของดี ใช้ให้ผู้อื่นมาครี ต้องไล่ยง กว่าจะได้คิดตามไปทั้งหมด บางครั้งก็ถูก