ข้อความต้นฉบับในหน้า
ประโยค 1-30
สมเด็จพระบรมศาสดา ถวายทาน ฟังธรรม ถามปัญหา ดังนี้แล้ว
ก็อันตรธานายไป ณ ที่นั้นเองฝ่ายพราหมณ์ก็ไปเรื่อยเรียกนางเมีย
มาแล้วบอกว่า ฉันฉันนิมนต์พระสมเด็จมาแล้วจับดอกปัญหา
หล่อนจงเตรียมเครื่องสักกา ระวังวาย แล้วออกเดิน ไปรวบ ไม่ถอยบังคม
สมเด็จพระบรมศาสดา และไม่ทำปฏิบัติการ ไปยืนราบดูอยู่ ณ ที่
ข้างหนึ่งว่า พระโคดมเจ้าขา ฟังนี้ นิมนต์ท่านรับดตาหารของข้าฯเจ้
พร้อมด้วยพระกฤษณ์สงบเด็จ สมเด็จพระบรมศาสดา ทรงรับด้วยอาการ
ดูคล้ายก็เป็นสำคัญแล้ว เขารีบกลับไปเรือน ส่งให้ลำแจงขานทีนะ
เตรียมไว้
สมเด็จพระบรมศาสดาพร้อมด้วยกิรณสูงเส็ดไปแล้ว เขาก็
อันตรธานโดยคราพ มาหาประชุมกัน ได้ฟังว่า เมื่อพราหมณ์มิจฉาทิฏฐิมนต์พระตาคด หมู่ญาติแดนก็นิมมองดูเป็น 2 พวก พวกที่เป็น
มิฉาทิฏฐิมดูด้วยคำว่า วันนี้เราจะเห็นพระสมณโคดมถูกอยู่ด้วยการ
ถามปัญหา พวกที่เป็นสัมมาทิฏฐิถามดูคึกคึกว่า วันนี้เราจะได้เห็น
พุทธสัญญะจริงเป็นบังตาเมื่อพระตาคดตรงทำกัดเกินแล้ว เขาถามว่าปัญหา ว่า พระโคดมเจ้าขา! คนไม่ได้ให้ท่านเลย ไม่ได้ทำ
การบูชาเลย ไม่ได้ฟังธรรมเลย ไม่ได้บูชาโลเกเลย เพียงแต่ได้
ทำใจให้สบายใจในพระพุทธเจ้านั้นท่าน แล้วจะไปเกิดในสรรค์มีได้
หรือ ? พระองค์ตรัสว่า พระอรหันต์! ท่านจะมาทำไม เรื่องนี้สั้น
มูลคุณค่าที่เทพฤๅบ พุทธองค์ท่าน ได้บอกท่านหมดแล้วใช่หรือ
เขาทำว่า เมื่อไรเจ้าน่า ? จิรกส์วา เร็ว ๆ นี่เอง ท่านไปอ้อนให้