ประโยค 3 - อันดับอาธรรมบทแปล : หน้า 181/278

ประโยค 3 - อันดับอาธรรมบทแปล - หน้า 178 พวกขตุรไปเห็นบิดาอัญชฌางอยู่ เข้าใจว่าผู้เป็นปาจามิรแห่งบิดา พวกขตุรยิง แต่ติดค้างอยู่ข้างบิดา ฝ่ายอรรถเห็นบุตรไปซ้ำอีก พาลุกสะ ใออัตตาม เห็นสามีกับบุตรตั้งท่าทรงพระศาสดา ตกใจร้องห้าม ว่า อย่าทำบิดา พรานเลยสำคัญว่าพระศาสดาเป็นพ่อดา บุตรสำคัญว่า พระองค์เป็นดาบพกันใจอ่อน พวกนางบอกให้ขอขมาเสีย พระศาสดา ยอมให้เขาขาดบูญได้ แล้วทรงแสดงธรรมให้สำเร็จโคลาปิติผล ทุกคน วันแต่ก็เศร็ฐวิสุทธภิรม เพราะเป็นโคลาบันแต่ยังอยู่ที่ บ้านตน ภิกษุทราบเรื่องดังสงสัยไปมา ๆ ก็นว่า ทำไมพระโคลาบัน จึงไปเป็นภารพราน พระองค์จึงตรัสว่า :- เดิมครอบครัวนี้ เกิดในครั้งพระสาสนูปกาสเจ้า ทำบุญร่วมกันไว้ คือเขาสร้างพระเจดีย์สำหรับพระพุทธเจ้านั้น ประกวดกันทำบุญ ออกทรัพย์ทิ้งไป ต้องการเป็นหัวหน้า พวกนี้ถึงกับยอมตัวเป็นภารพราน ตายแล้วท่องเที่ยวไปในโลก มาถึง สมมติ จุดลงมาเกิดในมนุษย์ พรึกันไกล แต่ไม่พบกัน เพราะเคยเป็นคู่กันมา เพราะ ๑๓๓๓. ปุฏพฺ สนวิโมกฺ ความรักนั้น ย่อมเกิดด้วยเคยอยู่ ปัจจุบันปุณณกิจเป็น โว ร่วมกันมา หรือด้วยกุลีกุคน เอวณฺ ต ชายเท เปม ในปัจจุบัน อุปโจ ว เหมือนบั้งเกิดในน้ํา