พระธรรมบทและการเสด็จสู่ภาวะสัปเพ : หน้า 203/278

ประโยค ๑ อันคราฉทธรรมบท เมื่อสมเด็จพระศาสดาแสดงปฐมาภิธาน ตามพระเคราะห์ของพระพุทธเจ้าหลายแล้ว เสด็จไปสู่ภาวะสัปเพ เมื่อพระองค์เสด็จหายไป ชุมชนที่อยู่สงบสุข ไม่ทราบว่าเสด็จไปไหน ต่างรำคราญกันว่า:- [๒๒.] คโต น สุทธภูมิ วา พระสัมพุทธเจ้าเสด็จไปภูวะจิต- ถูก เกลาส วา ยุกษัรํ หรือใกลาส หรือคุณธร น โ นโ ทุกฺขุม สมุทฺธ์ เรากลงไม่เห็นพระสัมพุทธเจ้า โลกเชษฎี นราสํ ผูเป็นใหญ่ในโลกเป็นพระผู้ออก ปวอรกโต ธีโร พระองค์ยังดีในภิกวา เป็นนัก ปราชญ์ นิม โลโก ปุณฑิต จำไม่กลับมาโลกอีก น โ โท ทุกฺขุม สมุทฺธ์ เรากลงไม่เห็นพระสัมพุทธเจ้า โลกเชษฎี นราสํ ผูเป็นใหญ่ในโลกเป็นพระผู้ออก เมื่อสมเด็จพระศาสดาเสด็จไปอย่างนั้น บริษัทครัว กินแล้ว เข้าไปถามท่านพระมหาโมคลัลนตะ แม้นว่าทราบอยู่ แต่ บอกให้เขาไปถามพระอนุรุทธะ พระอนุรุทธะจึงบอกว่าเสด็จไป จำพระญาณ ปัญญากับพลสัลหาในการตรวจสภาพ เพื่อเตองอภิธรรมปิฏก โปรดพระมรรคา จัดสังลงในวันมหาปวารณา คนทั้งหลายพากัน พักคออยู่ที่นั่น ท่านพระมหาโมคลัลนตะแสดงธรรมแก่บริษัท ท่าน (๒๒.) ชม. ๑/๔/๓