สรณะอันเกษม : หน้า 13/607

สรณะอันเกษม ๑๑ วันเวลาที่ผ่านไปแล้ว เป็นสิ่งที่เราไม่สามารถจะเรียกกลับ คืนมาได้ เหมือนดั่งสายนํ้าที่ไหลผ่านเลยไปไม่อาจหวนกลับ ชีวิตคนเราก็เช่นกัน ย่อมผ่านไปพร้อมกับกาลเวลา ที่นำความ แก่ชรามาสู่ตัวเราทุกอนุวินาที ซึ่งนักสร้างบารมีจะต้องรู้จักให้ วันเวลานั้นผ่านไปพร้อมกับการสร้างความดี เราต้องใช้เวลาที่มี อยู่อย่างจำกัดนี้ สร้างบารมีให้เต็มที่ เพื่อทำสิ่งที่มีคุณค่าที่สุด ให้เกิดขึ้นกับตัวของเราเองและผู้อื่น ด้วยการประพฤติธรรม แม้สภาวะเศรษฐกิจของโลกจะมีการเปลี่ยนแปลงอยู่เสมอ บางครั้งชีวิตเราอาจได้รับผลกระทบกระเทือนบ้าง คล้ายกับ กำลังถูกมรสุมใหญ่โหมกระหน่ำ แต่ก็ขออย่าได้หวั่นไหว เพราะเหตุการณ์เช่นนี้เป็นธรรมดาของโลก ขณะที่เกิดความแปรปรวนของกระแสโลก คนทั้งหลาย ต่างกำลังแสวงหาที่พึ่งให้กับตนเอง เพื่อความอยู่รอดปลอดภัย ของชีวิต แต่มีจำนวนน้อยคนนักที่จะพบกับที่พึ่งอันเกษม เพราะ ส่วนใหญ่ยังไม่รู้เลยว่าที่พึ่งอันแท้จริงนั้นคืออะไร อยู่ที่ตรงไหน และจะเข้าถึงได้อย่างไร ดังนั้นเราจึงต้องมาทำความเข้าใจ เกี่ยวกับเรื่องที่พึ่งอันเกษม ที่พึ่งอันแท้จริงกัน พระสัมมาสัมพุทธเจ้าตรัสไว้ใน ขุททกนิกาย ธรรมบท ว่า