ข้อความต้นฉบับในหน้า
ธรรมะเพื่อประชาช
วิชชา ในพระพุทธศาสนา
๑๐๑
การดำเนินชีวิตของสัตวโลกทั้งหลายในสังสารวัฏ
เป็นไปตามกระแสของบุญและบาป เหมือนหุ่นที่ถูกบังคับบัญชา
ให้ไปตามกระแสของธรรมทั้ง ๓ ฝ่าย คือ กุสลาธัมมา อกุสลา
ธมฺมา และอพยากตธมฺมา
ช่วงใดที่กุศลธรรมเข้ามาในใจ สรรพสัตว์ซึ่งเป็นเหมือน
หุ่นเชิด จะคิดดี พูดดี ทําดี เป็นผลให้เกิดผลผลิตของความดีงาม
ทำให้โลกเกิดสันติสุข แต่ถ้าช่วงไหนกระแสบาปแรงอกุศลกล้า
หุ่นเชิดตัวนี้จะถูกบังคับให้คิดชั่ว พูดชั่ว ทำชั่ว ทำให้โลกวุ่นวาย
ร้อนไปด้วยไฟกิเลส คือ ราคะ โทสะ โมหะ
ถ้าหากอัพยากตาครอบงำบังคับบัญชาก็จะรู้สึกเฉยๆ
แต่เมื่อเรามีสติปัญญารู้เท่าทันธรรมทั้ง ๓ แล้ว ย่อมสามารถ
ฝึกฝนบังคับจิตใจให้ดำเนินไปตามกระแสแห่งกุศลธรรมได้
ความดีจะคอยกีดกันไม่ให้กระแสแห่งความไม่ดีเข้ามาในใจ
ซึ่งวิธีที่จะให้ความดีเข้ามาอยู่ในใจที่ดีและง่ายที่สุด ต้องฝึกใจ
ให้หยุดนิ่งด้วยการเจริญภาวนา
พระโกฏฐิตเถระได้กล่าวธรรมภาษิตไว้บทหนึ่งว่า
“การที่เราได้มาอยู่ในสำนักของพระพุทธเจ้าของเรานี้
เป็นการมาดีแล้วหนอ วิชชา ๓ เราได้บรรลุแล้ว คำสอน
ของพระพุทธเจ้า เรากระทำเสร็จแล้ว คุณวิเศษเหล่านี้ คือ