เวสสันดรชาดกและการบรรลุพระอรหัต : หน้า 421/607

ถึงพระรัตนตรัยอยู่ไกล ก็เหมือนใกล้ ๔๒๐ แสดงพระธรรม คือ เวสสันดรชาดก มีใจเลื่อมใสจึงขอบวชใน พระพุทธศาสนา มีโอกาสฟังพระธรรมเทศนา คือภัทเทกรัตตสูตร แล้วปลีกตัววิเวกอยู่ในป่า ท่านระลึกถึงเทศนาคําสั่งสอน ใน ภัทเทกรัตตสูตรนั้นโดยส่งญาณไปตามลำดับของพระธรรมเทศนา ตั้งใจเจริญวิปัสสนา จนในที่สุดก็ได้บรรลุพระอรหัต ครั้นท่านได้บรรลุพระอรหัตแล้ว ก็ระลึกถึงบุพกรรม ของตน จึงเกิดความโสมนัสใจ ได้ประกาศถึงเรื่องราวที่ตนเคย ประพฤติมาแล้วในกาลก่อน ในภัทรกัปนี้ พระพุทธเจ้าพระนาม ว่ากัสสปะ ผู้เป็นเผ่าพันธุ์แห่งพระธรรมมีพระยศใหญ่ ประเสริฐ กว่านักปราชญ์ ได้เสด็จอุบัติขึ้นแล้ว ครั้งนั้น เราและสหายชื่อว่า จันทนะ ได้บรรพชาในพระพุทธศาสนา บำเพ็ญกิจพระศาสนาไว้ เป็นอันมาก ได้ทําหน้าที่ชี้ทางสว่างให้กับชาวโลกทั้งหลาย พอจุติจากอัตภาพนั้นแล้ว ก็เข้าถึงสวรรค์ชั้นดุสิต ซึ่ง เป็นชั้นที่ผู้มีบุญอย่างเช่นพระบรมโพธิสัตว์อาศัยอยู่ สวรรค์ชั้นนี้ จะมีทั้งนิยตโพธิสัตว์ อนิยตโพธิสัตว์ และผู้มีบุญทั่วไปที่มีกำลัง บุญมากพอก็จะอยู่ในชั้นนี้ แม้ผู้ที่เป็นนักสร้างบารมีทั้งหลาย ก็จะมาอยู่ชั้นนี้กันเป็นจำนวนมาก อย่างเช่นท่านธัมมิกอุบาสก เป็นต้น เทพบุตรทั้งสองได้เสวยสุขบนสวรรค์อยู่ยาวนาน ครั้นจุติจากสวรรค์ชั้นดุสิตแล้ว จันทนเทพบุตรก็เข้าถึงสวรรค์