อิทธิบาทสีชีทางสู่ Nibbana : หน้า 269/607

อิ ท ธิ บ า ท สี ชี ทาง ง สู่ นิ พ พ า น ២៦៨ ประสบความสําเร็จในวิชาเหล่านั้นด้วย ปั้นดินเป็นควายธนูให้ มีฤทธิ์มีเดช ท่านก็ทำได้ เมื่อเรียนจบท่านก็เลิกเพราะเห็นว่า ไม่ใช่ทางพ้นทุกข์ ไม่ใช่ทางของพระพุทธเจ้า แต่ก็ไม่ได้ตำหนิ ความรู้ของครูอาจารย์ท่านเหล่านั้นที่ได้ศึกษามา บางวันมี พระอาคันตุกะ ซึ่งได้ยินชื่อเสียงของท่าน อุตส่าห์เดินทางมา จากต่างจังหวัดเพื่อมาขอเรียนวิชากับท่าน ท่านก็ลองแสดงวิชา ให้ดูแต่ไม่ยอมสอนให้ เพราะไม่ใช่วิชามรรคผล หลวงพ่อท่าน สอนแต่เรื่องหยุดในหยุดอย่างเดียว โดยเฉพาะหลังจากที่ท่านเข้าถึงพระธรรมกายที่ วัดโบสถ์บน บางคูเวียงแล้ว ท่านก็มุ่งหยุดในหยุดเข้าไปเรื่อยๆ ที่สุดแห่งธรรมอยู่ตรงไหน ท่านจะไปให้สุดตรงนั้น เป็นทั้งครู เป็นทั้งนักเรียนในคนๆ เดียวกัน คือศึกษาวิชชาธรรมกายไปด้วย แนะนําพร่าสอนศิษยานุศิษย์ควบคู่ไปด้วย ได้ไปรู้เรื่องราวของ ตัวเอง เมื่อเข้าใจเรื่องราวของชีวิตแล้ว ก็มุ่งหยุดอย่างเดียว ท่านถึงไม่ยอมไปแรมราตรีที่ไหนเลย มุ่งศึกษาวิชชาธรรมกาย ทำวิชชากับหมู่คณะเพื่อปราบมาร ไปดับที่ต้นเหตุแห่งทุกข์ ทั้งหลาย เมื่อศึกษาค้นคว้ากันเข้าไปเรื่อยๆ ก็ยิ่งรู้แจ้งเห็นแจ้ง เพิ่มมากขึ้น เพราะวิชชาธรรมกายเป็นศูนย์รวมของศาสตร์ทั้งปวง พวกเราทั้งหลายเป็นลูกศิษย์ของท่าน เมื่อรู้แล้วเข้าใจ แล้วควรที่จะดำเนินตามปฏิปทาของท่าน เรื่องราวของชีวิตเป็น