ข้อความต้นฉบับในหน้า
ธรรมะเพื่อประชาช
ถึงพระรัตนตรัยได้ไปสวรรค์
๔๓๘
ไปจนถึงบอกทางวิปัสสนาอันเป็นไตรลักษณ์ มีความไม่เที่ยง
เป็นทุกข์ เป็นอนัตตาในขันธ์ ๕ แล้วก็จากไป
ธิดาของพราหมณ์สนใจทุกถ้อยคำที่อุบาสกกล่าว มีจิต
มั่นคง ใส่ใจปฏิกูลสัญญา เริ่มตั้งวิปัสสนา ไม่นานนักก็ตั้งอยู่ใน
โสดาปัตติผล สมัยต่อมา เมื่อนางละโลกไปบังเกิดเป็นบริจาริกา
ของท้าวสักกเทวราช รุ่งเรืองด้วยอิสริยยศอันยิ่งใหญ่ มีรัศมี
สว่างไสวมาก และมีนางฟ้าบริวารถึงแสนหนึ่ง ท้าวสักกเทวราช
เห็นเทพธิดาแล้วก็เกิดปีติอัศจรรย์ใจ จึงตรัสถามถึงบุพกรรมที่
นางทําว่า “วิมานนี้ดูน่ารัก มีรัศมีสว่างรุ่งโรจน์ มีเสาแก้วไพฑูรย์
เนรมิตไว้ดีแล้ว ต้นไม้ทองทั้งหลายปกคลุมโดยรอบ นางอัปสร
เหล่านี้จำนวนแสนหนึ่ง เกิดอยู่แล้วในที่นั้นด้วยกุศลกรรมของ
ท่านผู้มียศยิ่งใหญ่สวยงาม รัศมีกายก็เปล่งประกายสว่างไสว
ข่มรัศมีของเหล่าเทวดาที่มาเกิดก่อนๆ ดวงจันทร์เป็นราชาแห่ง
ดวงดาว รุ่งโรจน์ข่มหมู่ดาว ฉันใด ตัวท่านก็รุ่งเรืองอยู่ด้วยยศ
และอธิปไตย ข่มเทพอัปสรหมู่อื่น ฉันนั้น ดูก่อนเทพธิดาผู้มี
พักตร์ชวนพิศ ตัวท่านมาจากไหน จึงมาถึงภพนี้ของเรา พวกเรา
ทุกองค์ไม่อิ่มไม่เบื่อด้วยการได้ทัศนาท่านเลย เหมือนทวยเทพ
ชั้นไตรทศพร้อมด้วยองค์อินทร์ ไม่อิ่มด้วยการเห็นองค์พระพรหม
ฉะนั้น”
ท้าวสักกะจอมทวยเทพตรัสถามเทพธิดาอย่างนั้นแล้ว