ข้อความต้นฉบับในหน้า
ธรรมะเพื่อประชา
มาร ๕ ฝูง
๒๔๗
เวลานิพพานในอัตภาพนี้ทีเดียว”
มาร คือผู้ขวางความดี ขัดขวางหนทางของการสร้าง
บารมี คอยล้างผลาญทำลายความดีของมนุษย์ แล้วชักนำให้
คนกระทำในสิ่งที่เป็นบาปอกุศล พอกพูนอาสวกิเลสให้หนาแน่น
ยิ่งขึ้น ขณะเดียวกันก็ขวางกั้นไว้ไม่ให้ทำความดีได้เต็มที่ ทำให้
มนุษย์หลุดพ้นจากความทุกข์ทรมานในสังสารวัฏได้ยากในศาสนา
ต่างๆ มีการเรียกชื่อและให้ทัศนะเกี่ยวกับเรื่องมารไว้มากมาย
ในทางพระพุทธศาสนา พระผู้มีพระภาคเจ้าทรงจำแนกมารไว้ว่า
มีอยู่ ๕ ประเภทด้วยกันคือ
ขันธมาร มารคือเบญจขันธ์ ขันธ์ ๕ ได้แก่ รูป เวทนา
สัญญา สังขาร วิญญาณ ได้ชื่อว่าเป็นมารร้ายทีเดียว เพราะ
บางครั้งก็ทำความลำบากให้กับเรา เช่น เมื่อตัวร้อนเป็นไข้
ปวดหลัง ปวดท้อง ปวดฟัน และโรคต่างๆ สารพัด แทนที่เรา
จะได้ใช้เวลาที่มีอยู่นี้ไปกับการสั่งสมความดีให้เต็มที่ ก็ต้องเสีย
เวลาไปกับการเยียวยารักษาบริหารขันธ์
กิเลสมาร มารคือกิเลสที่ฝังติดแน่นอยู่ในใจของเรา
มานับภพนับชาติไม่ถ้วน อาสวกิเลสเหล่านี้ได้ชื่อว่าเป็นมาร
เพราะเมื่อใจตกอยู่ในอำนาจของกิเลส คือ ความโลภ ความโกรธ
และความหลงนี้แล้ว สิ่งใดที่ไม่เคยคิดก็เผลอคิด เรื่องอะไรที่