ธรรมะเพื่อประชาชน : หน้า 138/607

ธรรมะเพื่อประชาช น้อมใจไว้ในพุทธองค์ ๑๓๗ ยักษ์ ผีเสื้อน้ำ ช้างดุ ม้าดุ ครุฑ และงู ได้ยินแต่เสียงสัตว์ป่า มากไปด้วยเสียงแห่งหมู่นก ทั้งนกดุเหว่า นกการะเวก ส่งเสียง ไพเราะกลบไปทั้งป่า ในบรรยากาศอย่างนี้ ฤๅษีกลับรู้สึก เย็นกายเย็นใจเกิดความสงบใจอย่างประหลาด จึงตัดสินใจว่า จะอยู่อาศัยในที่นี้ เพื่อทำความเพียร พอหาที่พักได้แล้วก็สร้างอาศรม ทําที่มุงบัง แม้จะบวช เป็นพระฤๅษีแล้วก็ตาม แต่ในใจของท่านนั้น ก็ยังเคารพ เลื่อมใสต่อพระศาสดา คิดว่า การที่เรามาอยู่อย่างนี้ ก็เพื่อดำเนิน รอยตามพระพุทธองค์ เราควรที่จะมีใจส่งไปในพระองค์ท่าน ทุกๆ วัน ทุกๆ คืน หากเรามีท่านเป็นอารมณ์แล้ว จะทำให้เรา อยู่อย่างไม่หวาดสะดุ้งตกใจกลัวต่อภัยต่างๆ จึงได้ก่อเจดีย์ทราย ไว้ที่ซอกเขาแห่งหนึ่ง เพื่อเป็นสัญลักษณ์แทนพระบรมศาสดา แล้วทุกๆ วัน ดาบสนั้นจะนําดอกไม้มาสักการะพระเจดีย์ ทรายนั้นโดยรําลึกถึงพระผู้มีพระภาคเจ้าทำความรู้สึกประหนึ่งว่า ได้เข้าเฝ้าเฉพาะพระพักตร์ของพระพุทธองค์ บูชาด้วยดอกไม้ ป่านานาพันธุ์ เคารพบูชาพระเจดีย์ทรายนั้นราวกับพระพุทธองค์ ยังทรงพระชนม์ชีพอยู่ คอยดูแล ปัดกวาดเอาใจใส่พระเจดีย์ เหมือนดูแลเอาใจใส่พระบรมสารีริกธาตุทีเดียว ท่านนมัสการ อยู่อย่างนี้จนตลอดชีวิต