การพิจารณาปล่อยวางในขันธ์ ๕ : หน้า 230/607

ธรรมะเรll พิจารณาปล่อยวางในขันธ์ ๕ ๒๒๕ ตราบใดที่เรายังขจัดสาเหตุแห่งความทุกข์ไม่หมด ก็จะ ต้องเกิดอยู่ร่ำไป เกิดมาเมื่อไร ก็พบกับความทุกข์เมื่อนั้น ทุกข์ ตั้งแต่อยู่ในครรภ์มารดา คลอดออกจากครรภ์มารดา วนเวียน อยู่ในโลก จนกระทั่งตาย มีความทุกข์อยู่ตลอดเวลา เราลองไป พิจารณาดูเถอะ มีช่วงไหนของชีวิต ที่เรามีความสุขอย่าง แท้จริงบ้าง ก็มีอยู่แค่ประเดี๋ยวประด๋าว สุขนิดหน่อย แต่ว่ามี ทุกข์มาก บางทีความทุกข์ก็ซ้อนอยู่ในความสุข หวานอมขมกลืน หน้าชื่นอกตรม ถ้าเรามีปัญญา และก็เข้าใจชีวิตเป็นอย่างดี ว่าบางครั้งเราก็มองไม่เห็น ชีวิตของทุกๆ คนก็เป็นอย่างนี้ ร่างกายที่เราอาศัยกันอยู่นี้ จะเป็นเด็ก จะเป็นหนุ่มเป็นสาว จะอยู่ในวัยกลางคน หรือในวัยชรา สักวันหนึ่งจะต้องทอดทิ้ง กันไปหมดทุกๆ คน ไม่มีเว้นเลยแม้แต่คนเดียว เราควรจะใช้เวลามาพิจารณาถึงสิ่งเหล่านี้ ซึ่งบางท่าน ตลอดชีวิตที่ผ่านมาไม่เคยนึกถึงความจริงนี้เลย ไม่กล้านัก เพราะหวาดหวั่นในการนึกคิด แต่การนึกคิดอย่างนี้ จะสร้าง ประโยชน์อันยิ่งใหญ่ เพราะเป็นทางมาแห่งความบริสุทธิ์หมดจด จะเป็นเหตุให้เราเบื่อหน่ายในทุกข์ และคิดที่จะแสวงหาทาง พ้นทุกข์ ถ้าเรามาพิจารณาอย่างนี้ทุกวัน วันละเล็กวันละน้อย จะทำให้เราไม่ประมาท จะตั้งใจละความชั่ว สร้างความดี ทําจิตใจให้ผ่องใส เมื่อมรณภัยมาถึง จะได้ไม่ต้องสะดุ้งหวาดกลัว