ข้อความต้นฉบับในหน้า
ธรรมะเรll
ธ ร ร ม ก า ย ก า ย มาตรฐาน
๓๔๕
เมื่อเข้าถึงกายธรรมอรหัต ซึ่งเป็นกายมาตรฐานที่เป็น
นิจจัง สุขัง อัตตาแล้ว ท่านก็หมดความอาลัย ทั้งในกายทิพย์
ของเหล่าเทพอัปสร
และกายของนางชนบทกัลยาณี เพราะ
เมื่อเทียบกันแล้ว กายธรรมนั้นล้ำเลิศประเสริฐกว่ามากมาย
ก่ายกองนัก
เพราะฉะนั้น กายมาตรฐานจริงๆ ก็คือ กายธรรมที่มีอยู่
ในตัวของเรานี่แหละ สวยงามกว่ากายใดๆ ทั้งหมดในภพทั้ง ๓
แล้วเราจะทราบได้อย่างไร ทราบได้เมื่อเราเข้าถึง ปฏิบัติให้เข้า
ถึงกายต่างๆ ไปตามลำดับ ตั้งแต่กายมนุษย์ละเอียด กายทิพย์
กายรูปพรหม กายอรูปพรหม และกายธรรม ถ้าเข้าถึงตลอดหมด
ทุกกายอย่างนี้ จะเห็นความแตกต่างกันได้อย่างชัดเจนทีเดียว
ความงามก็ดี ความรู้แจ้งหรือความฉลาดก็ดี ภูมิธรรมก็ดี
กายมนุษย์หยาบ กายมนุษย์ละเอียด กายทิพย์ กายรูปพรหม
และกายอรูปพรหมเหล่านี้สู่กายธรรมไม่ได้เลย กายธรรมนี้จะ
เป็นผู้รู้ที่แท้จริง รู้แจ้งเห็นแจ้งแทงตลอดหมดเลย อย่างมนุษย์
นั้นกว่าจะรู้อะไรก็ต้องใช้ความคิด การอ่าน การฟังถึงจะรู้ และ
ก็เป็นความรู้ที่ไม่สมบูรณ์ บางทีก็ถูก บางทีก็ผิด
เมื่อเข้าไปถึงกายธรรมแล้ว จะรู้ถูกเห็นถูกที่เรียกว่า
เป็นผู้รู้ เพราะว่าท่านปรารถนานิดเดียว กระดิกจิตนิดเดียว