โพชฌงค์ ๗ ทาง สำเร็จสู่นิพพาน : หน้า 351/607

Bsumaประช โพชฌงค์ ๗ ทาง สำเร็จสู่นิพพาน ๓๕๐ ความขยันหมั่นเพียรเป็นทางมาแห่งความสำเร็จ เป็น วิริยบารมีที่นักปราชญ์บัณฑิตทั้งหลาย ต่างก็ประพฤติปฏิบัติ สืบต่อกันมา โดยเฉพาะความเพียรในการขจัดกิเลสอาสวะออก จากใจ เป็นภารกิจหลักที่สำคัญของมนุษยชาติที่จะต้องทำ ยิ่งถ้าหากเพียรพยายามชำระกาย วาจา ใจ ให้สะอาดบริสุทธิ์ มากมายเพียงใด เราจะมีโอกาสหลุดพ้นจากการเป็นบ่าวเป็น ทาสของพญามารได้มากเพียงนั้น ดังนั้นเราจึงต้องทุ่มเทจิตใจใน การสร้างบารมี และเพียรพยายามเจริญสมาธิภาวนา เพื่อให้ บรรลุมรรคผลนิพพาน มีวาระพระบาลีกล่าวไว้ใน กุณฑลิยสูตร ว่า “โพชฌงค์ ๗ อันบุคคลเจริญแล้ว กระทำให้มากแล้ว ย่อมยังวิชชาและวิมุตติ ให้บริบูรณ์ ภิกษุในธรรมวินัยนี้ ย่อม เจริญสติสัมโพชฌงค์ อ้นอาศัยวิเวก อาศัยวิราคะ อาศัยนิโรธะ น้อมไปในจาคะคือการสละ เจริญธัมมวิจยสัมโพชฌงค์... เจริญวิริยสัมโพชฌงค์... เจริญปีติสัมโพชฌงค์... เจริญ ปัสสัทธิสัมโพชฌงค์... เจริญสมาธิสัมโพชฌงค์... เจริญอุเบกขา สัมโพชฌงค์ อันอาศัยวิเวก อาศัยวิราคะ อาศัยนิโรธะน้อม ไปในจาคะ โพชฌงค์ ๗ นี้อันบุคคลเจริญแล้ว กระทำให้มาก แล้ว ย่อมยังวิชชาและวิมุตติให้บริบูรณ์ได้”