ธรรมะเพื่อประชาชน: พระอรหันต์รู้ได้ยาก : หน้า 538/607

ธรรมะเพื่อประชาช พระอรหันต์รู้ได้ยาก ๕๓๗ *สมัยหนึ่ง พระผู้มีพระภาคเจ้าประทับอยู่ที่บุพพาราม ปราสาทของนางวิสาขามิคารมารดา ครั้งนั้นเป็นเวลาเย็น พระ ผู้มีพระภาคเจ้าเสด็จออกจากที่หลีกเร้น ประทับนั่งอยู่ภายนอก ซุ้มประตูของวิหาร พระเจ้าปเสนทิโกศลเสด็จไปเข้าเฝ้า เพื่อฟัง ธรรมและสนทนาธรรมกับพระพุทธองค์ ขณะนั้นเองมีชฎิล ๗ คน นิครนถ์ ๗ คน อเจลก ๗ คน เอกสาฎก ๗ คน และปริพาชก ๗ คน ทุกคนมีขนรักแร้ และเล็บงอกยาว หาบบริขารเดินผ่าน ไปในบริเวณนั้น พระเจ้าปเสนทิโกศลทอดพระเนตรเห็นนักบวชเหล่านั้น จึงทรงลุกจากอาสนะ และกระทำผ้าห่มเฉวียงบ่า คุกเข่าลงบน แผ่นดิน ประนมอัญชลีไปทางบุคคลเหล่านั้น แล้วทรงประกาศ พระนาม ๓ ครั้งว่า “ท่านผู้เจริญทั้งหลาย ข้าพเจ้าคือพระเจ้า ปเสนทิโกศล” เมื่อนักบวชเหล่านั้นเดินลับตาไปได้ไม่นาน พระเจ้าปเสนทิโกศลก็เสด็จไปเข้าเฝ้าพระผู้มีพระภาคเจ้า กราบทูลว่า “ข้าแต่พระองค์ผู้เจริญ นักบวชเหล่านั้น มีวัตร ปฏิบัติที่หาได้ยากในโลก แต่ว่ามีคนใดคนหนึ่งบ้างไหม ที่จะได้ บรรลุเป็นพระอรหันต์ หรือได้บรรลุอรหันต์แล้ว” *มก. เล่ม ๒๔ หน้า ๔๕๒