ธรรมะเพื่อประชา : หน้า 102/607

ธรรมะเพื่อประชา ผลแห่งการยึดมั่นในพระรัตนตรัย อุบาสกแก้วท่านนี้ว่า “อุบาสก วันนี้ดูท่านเบิกบานผ่องใสกว่าปกติ ดูราวกับว่าไม่ได้เดินทางมาไกลเลย” อุบาสกได้กราบทูลว่า “ข้าพระองค์มีความปีติ ยึดเอาพระพุทธเจ้าเป็นอารมณ์ จึงได้ ที่พึ่ง เดินบนผิวน้ำได้คล้ายกับเดินบนแผ่นดิน” พระศาสดา ทรงอนุโมทนาพร้อมกับรับสั่งว่า “มิใช่ท่านเท่านั้น ที่ระลึกถึง พระพุทธคุณแล้วได้ที่พึ่ง สมัยก่อนก็มีอุบาสกผู้ระลึกถึง พระพุทธคุณเป็นที่พึ่ง แม้เรืออับปางกลางมหาสมุทรก็รอดพ้น มาได้เช่นกัน” แล้วพระพุทธองค์ก็ตรัสเล่าให้ฟังว่า ในศาสนาของ พระกัสสปสัมมาสัมพุทธเจ้า มีอุบาสกท่านหนึ่งเป็นผู้ตั้งใจ ประพฤติปฏิบัติธรรม จนกระทั่งกาย วาจา ใจ สะอาดบริสุทธิ์ เข้าถึงกายธรรมโสดาบันเป็นอริยสาวก วันหนึ่งท่านได้โดยสาร เรือไปกับช่างกัลบกคนหนึ่ง ซึ่งภรรยาของช่างกัลบกได้ฝากฝัง กับอุบาสกท่านนี้ ก่อนออกเดินทางว่า “ขอให้ช่วยดูแลสามี ของดิฉัน ให้ปลอดจากภยันตรายทุกชนิดด้วย ครั้นเรืออับปางลงกลางมหาสมุทร ผู้โดยสารในเรือต่าง ก็จมน้ำกระจัดกระจายกันไปหมด อุบาสกผู้เป็นพระโสดาบัน กับช่างกัลบก ได้เกาะแผ่นกระดานลอยมาถึงเกาะร้างแห่งหนึ่ง ที่ไม่มีใครอาศัยอยู่แถบนั้นเลย ด้วยความหิวที่ไม่ได้ทานอาหาร