การทำจิตให้เลื่อมใส : หน้า 127/607

ทำจิตให้เลื่อมใส ที่ทำไว้ บรรพบุรุษ ปู่ ย่า ตา ยาย ของเราได้สอนไว้ว่า ให้นึกถึงพระพุทธ พระธรรม พระสงฆ์เอาไว้ให้มั่นทีเดียว ใจจะได้มีที่ยึดเหนี่ยวก่อนจะสิ้นลมหายใจ ละโลกจะได้ไปสู่สุคติ พระพุทธองค์จึงตรัสไว้ว่า จิตฺเต อสงฺกิลิฏเฐ สุคติ ปาฏิกงฺขา เมื่อบุคคลมีจิตผ่องใสไม่เศร้าหมอง ย่อมมีสุคติ เป็นที่หวัง พระองค์ทรงสอนให้เราทําใจให้ผ่องใส นึกคิดแต่ เรื่องที่ดีๆ เป็นบุญกุศล นึกถึงธรรมะ นึกถึงพระรัตนตรัย ยิ่งถ้า หากเราเข้าถึงพระรัตนตรัย มีพระรัตนตรัยเป็นอารมณ์ ใจติด แน่นเป็นอันหนึ่งอันเดียวกัน ซึ่งมีความบริสุทธิ์ผ่องใส สามารถ จะปิดประตูอบายภูมิได้ ละโลกแล้วจะไปสู่สุคติภูมิแน่นอน *เหมือนในสมัยหนึ่ง ในแคว้นอัลลกัปปะได้เกิดข้าวยาก หมากแพง เนื่องจากฝนไม่ตกต้องตามฤดูกาล อหิวาตกโรค ได้แพร่ระบาดไปทั่วเมือง ผู้คนล้มตายลงเป็นจํานวนมาก จนต้อง มีการอพยพไปอยู่เมืองอื่นแทน ในจํานวนชาวบ้านที่อพยพหนี ไปนั้น มีชายคนหนึ่งชื่อโกตุหลัก พร้อมทั้งภรรยาและลูกน้อย คนหนึ่ง ก็ได้อพยพไปอยู่ที่เมืองโกสัมพีทั้งครอบครัว ได้เดินทาง รอนแรมมาหลายวันจนเสบียงหมดลง จึงถูกความหิวคุกคาม ไม่มีแรงจะอุ้มลูกเดินทางต่อไปได้ *มก. เล่ม ๔๐ หน้า ๒๒๙