ธรรมชาติกับความบริสุทธิ์ : หน้า 55/607

ธรร ฐานที่ ๗ ใส บริสุทธิ์ดุจตะวันแก้ว ៥៤ ดุจดวงตะวันแก้ว สว่างยิ่งกว่าดวงอาทิตย์ยามเที่ยงวัน ความ บริสุทธิ์ก็ยิ่งเพิ่มมากขึ้นๆ ยิ่งบริสุทธิ์ยิ่งมีความสุขเพิ่มมากขึ้น พอเราหยุดใจเบาๆ สบายๆ ในกลางดวงศีล แนบแน่นจนกระทั่ง เป็นอันหนึ่งอันเดียวกัน ดวงศีลที่เราเข้าถึงนั้น จะเป็นอธิศีล เป็นศีลที่ยิ่งกว่าศีลอื่นใด เพราะเป็นศีลที่นำไปสู่ความบริสุทธิ์ หลุดพ้นจากกิเลสอาสวะ เราจะเหมือนแช่อิ่มอยู่ในกลางดวงศีล เป็นอันหนึ่งอันเดียวกับศีลดวงนั้น หยุดนิ่งในกลางดวงศีลต่อไป จะเข้าถึงดวงสมาธิ ดวงปัญญา ดวงวิมุตติ ดวงวิมุตติญาณทัสสนะ ไปตามลำดับ จนเข้าถึงกายในกายเป็นลำาดับ ในที่สุดจะเข้าถึงพระธรรมกาย มีลักษณะเป็นพระพุทธรูปแก้วใสบริสุทธิ์ นี่เป็นเครื่องยืนยันว่า ศีลของเราบริสุทธิ์บริบูรณ์แล้ว เราจะรู้สึกอบอุ่นใจ ปีติและ เป็นสุข ปลอดภัยเหมือนมีเกราะแก้วคุ้มกันภัยอันตรายให้แก่ เราได้เป็นอย่างดี *ในสมัยพุทธกาล มีพระภิกษุรูปหนึ่ง กำลังนั่งฟังธรรม ในเวลากลางคืน ขณะนั้นมีงูพิษเลื้อยออกมาจากที่อยู่ของมัน แล้วมากัดที่ขาของท่าน พอท่านรู้ว่าถูกงูกัด จึงรีบตั้งสติมั่น *วิสุทธิมรรค