ข้อความต้นฉบับในหน้า
ธรรมะเพื่อประชาช
อิทธิบาทสี่ ชี้ทางสู่นิพพาน
២៦៩
สิ่งที่ต้องเรียนรู้ ไม่รู้ไม่ได้ ถ้าหากไม่รู้ ชีวิตก็ไม่ปลอดภัย เมื่อคิด
อย่างนี้บ่อยๆ จะได้เกิดฉันทะ มีความพอใจและกระหายที่จะรู้
เกิดความปรารถนาอยากจะรู้จักตัวของตัวเองอย่างแท้จริง
อยากจะเรียนรู้คำสั่งสอนของพระสัมมาสัมพุทธเจ้า อยาก
ศึกษาวิชชาธรรมกาย
และต่อจากนั้นไป วิริยะความเพียรมันก็จะเป็นไปเอง
คือจะมีความขยันขึ้นมาเอง ความขยันที่เกิดขึ้นด้วยความเต็มใจ
สมัครใจ ที่ไม่มีข้อแม้ข้ออ้างหรือเงื่อนไขว่า ต้องให้ว่างก่อน
ต้องให้พร้อมก่อน ต้องให้รวยเสียก่อน ต้องให้ลูกจบเสียก่อน
ต้องให้หมดหนี้เสียก่อน อะไรอย่างนี้เป็นต้น เราจะเกิดความขยัน
เกิดความเพียรขึ้นมาเอง ไม่คิดถึงอุปสรรค คิดแต่เพียงว่าจะ
ทำอย่างไรถึงจะได้รู้แจ้งเห็นจริง เหมือนพระสัมมาสัมพุทธเจ้า
ที่พระองค์ทิ้งราชสมบัติทุกอย่าง แล้วก็มุ่งแสวงหาหนทางพ้นทุกข์
ด้วยความสมัครใจ
เพราะฉะนั้น ท่านจึงทำความเพียรกันอย่างเอกอุทีเดียว
เนื้อเลือดจะแห้งเหือดหายไป เหลือแต่กระดูกหนังช่างมัน ไม่ได้
ตายเถอะ หรือเหมือนอย่างหลวงปู่วัดปากน้ำ ภาษีเจริญ ท่านก็
เกิดความรู้สึกกระหายอยากจะรู้เห็นธรรมะของพระสัมมาสัม
พุทธเจ้า ว่าพระพุทธองค์ตรัสรู้ธรรมอย่างไร เมื่อรู้แล้วเห็นแล้ว
จะเป็นทนายแก้ต่างให้กับพระพุทธศาสนาได้ดีที่สุด