สรณะอันเกษม : หน้า 17/607

สรณะอันเกษม ๑๖ เพราะบุญบารมีเต็มเปี่ยม โดยในขณะนี้กำลังบ่มอินทรีย์อยู่ แต่ทว่าอัคคิทัตฤๅษีได้สั่งสอนตนเองและบริวารไปใน ทางที่ยังไม่ถูกต้องว่า เมื่อไรเกิดความสะดุ้งกลัว เกิดความทุกข์ ทรมาน ให้พึ่งสิ่งศักดิ์สิทธิ์ คืออะไรที่คิดว่าศักดิ์สิทธิ์ ก็ให้พึ่ง สิ่งนั้น เช่น พึ่งภูเขาลูกโตๆ พึ่งป่าที่ดูแล้ววังเวง พึ่งต้นไม้ใหญ่ๆ ที่เข้าใจว่าจะมีสิ่งศักดิ์สิทธิ์ หรือสิ่งที่จะบันดาลความสําเร็จให้ บังเกิดขึ้นได้ พึ่งอารามศักดิ์สิทธิ์ พึ่งเทวสถาน การสั่งสอนที่ไม่ ถูกต้องเช่นนี้ และยังให้ยึดถืออย่างนี้เรื่อยมา พระผู้มีพระ ภาคเจ้าทรงสอดพระญาณเห็นว่า ถึงเวลาแล้วที่ฤๅษีเหล่านั้น จะได้เข้าถึงสรณะที่แท้จริง เพราะมีอุปนิสัยจะได้บรรลุมรรคผล นิพพาน ในยามเช้า พระพุทธองค์ตรัสเรียกพระโมคคัลลานะมา แล้วทรงรับสั่งว่า “โมคคัลลานะ เธอจงไปโปรดอัคคิทัตฤๅษี กับบริวาร ให้เป็นสัมมาทิฏฐิ ให้รู้จักที่พึ่งที่แท้จริงเถอะ” พระ โมคคัลลานะก็กราบทูลว่า “อัคคิทัตฤาษีมีบริวารมาก มีกำลัง มากเหลือเกิน ลำพังเพียงข้าพระองค์จะไปโปรดละก็ คงจะ ไม่เชื่อฟัง เพราะว่าฤๅษีรวมกันเป็นหมู่ใหญ่ อาจจะแย้ง ข้าพระองค์ได้ แต่ถ้าหากว่าพระผู้มีพระภาคเจ้าจะเสด็จไปด้วย ก็คงจะโปรดได้ทั้งหมด” พระผู้มีพระภาคเจ้าทรงรับสั่งย้ำให้ พระโมคคัลลานะรีบไปก่อนเถิด แล้วพระองค์จะตามไปในภายหลัง -