การฝึกใจให้หยุดนิ่งเพื่อความสุข : หน้า 187/607

ธรร ฝึกใจให้หยุดนิ่ง ១៨៦ มนุษย์ทุกคนล้วนเกิดมาเพื่อแสวงหาความสุข แต่ทว่า คนส่วนใหญ่ยังขาดกัลยาณมิตรเป็นผู้ชี้บอก ว่าความสุขที่แท้ จริงนั้นอยู่ที่ใด เพราะสิ่งนี้ไม่ได้อยู่นอกตัว ไม่ต้องแสวงหาจาก ที่ไหน แต่อยู่ในกายยาววา หนาคืบ กว้างศอกของตัวเรานี่เอง วิธีการแสวงหาก็เพียงแต่นึกถึงสิ่งที่ทําให้ใจเราสบาย นึกถึง พระพุทธรูปที่เราเคารพบูชา นึกไปพร้อมๆ กับการทำธุรกิจ การงาน กิจวัตรประจำวัน หากเราทำอย่างนี้อย่างสม่ำเสมอ ทุกๆ วัน จะเป็นการฝึกฝนใจให้หยุดนิ่ง ให้ผ่องใส ไม่ช้าเราจะ ประสบในสิ่งที่พึงปรารถนา คือได้เข้าถึงความสุขอันเป็นอมตะ ซึ่งเป็น เอกันตบรมสุข พระสัมมาสัมพุทธเจ้าตรัสไว้ใน ขุททกนิกาย คาถา ธรรมบท ว่า “ตุมเหหิ กิจฺจํ อาตมป์ ปฏิปนฺนา ปโมกขนติ อกฺขาตาโร ตถาคตา ฌายิโน มารพนฺธนา ท่านทั้งหลายพึงทําความเพียรเครื่องเผากิเลส พระตถาคตทั้งหลายเป็นแต่เพียงผู้ชี้บอก เหล่าชนผู้ดำเนิน ไปแล้ว มีปกติเพ่งพินิจ ย่อมหลุดพ้นจากเครื่องผูกแห่งมารได้” พระบรมศาสดาของเรา กว่าพระองค์จะได้ตรัสรู้อนุตตร สัมมาสัมโพธิญาณ ต้องบำเพ็ญบารมียาวนานถึง ๔ อสงไขย