ธรรมะเพื่อประชาชน: เป้าหมายสูงสุดของชีวิต : หน้า 76/607

ธรรมะเพื่อประชาช เป้าหมายสูงสุดของชีวิต ๗๕ จึงได้ย้อนกลับไปถามพระใหม่ว่า “ทำทานแล้วควรทำอย่างไรอีก” พระท่านก็ตอบว่า “ให้ตั้งใจรักษาศีล” เขาก็ตั้งใจรักษาศีล ๕ และศีล ๘ อย่างเต็มที่ จนมีความบริสุทธิ์กาย วาจา ใจขึ้นมา ต่อมาจึงอยากจะทำสมาธิภาวนาให้เหมือนกับพระท่านบ้าง สุดท้ายจึงเห็นว่า ชีวิตฆราวาสเป็นชีวิตที่คับแคบ มากไปด้วยธุลี โอกาสที่จะทำตนให้บริสุทธิ์บริบูรณ์ประดุจ สังข์บัดนั้นหาได้ยาก โอกาสในการทําภาวนาก็ไม่ค่อยมี ท่าน จึงได้ตัดสินใจขอบวชเป็นพระภิกษุ เมื่อบวชแล้วก็ตั้งใจแสวงหา หนทางดับทุกข์ ตั้งใจประพฤติตามพระธรรมวินัยเป็นอย่างดี แล้วก็ทำภาวนาอย่างเอาจริงเอาจัง ปรารภความเพียรอย่าง ไม่ลดละ เพียงไม่กี่วันก็สามารถทำใจหยุดนิ่ง เข้าถึงกายธรรม อรหัตเป็นพระอรหันต์ในที่สุด พระพุทธองค์ทรงทราบแล้ว ได้ตรัสอนุโมทนาสาธุการในท่ามกลางพุทธบริษัท และทรงสอน ให้เอาเป็นแบบอย่างในการสร้างความดี คือให้สั่งสมความดี ไปเรื่อยๆ จนกระทั่งความดีถึงที่สุด เราจะเห็นว่า สุดยอดของการแสวงหา คือการได้เข้าถึง ความสุขภายใน เข้าถึงกายธรรมอรหัตซึ่งเป็นเป้าหมายสูงสุด ของชีวิต เพราะฉะนั้นเราจะต้องศึกษาให้เข้าใจว่า อะไรคือ แก่นแท้ของชีวิต อะไรคือเรื่องหลัก อะไรคือเรื่องรอง ถ้าเรา ทราบได้อย่างนี้ เราจะได้เป็นคนที่ไม่หลงโลก ไม่เพลิดเพลินอยู่