ข้อความต้นฉบับในหน้า
ธรรมะเพื่อประชาช
รัตนะภายใน
๒๑๗
ดังนั้น ท่านั่งเข้านิโรธคือท่าปกติของผู้ที่มีใจเป็นปกติ ส่วน
อิริยาบถอื่น ยืน เดิน นอน วิ่ง เคลื่อนไหวต่างๆ แสดงว่าเป็น
ผู้ที่มีภารกิจที่ยังต้องทำอยู่ แต่ว่าผู้ที่หมดกิเลสแล้ว เสร็จกิจแล้ว
ไม่มีกิจอย่างอื่นจะต้องทำอีก ภพชาติสิ้นแล้ว ท่านเข้านิโรธ
สมาบัติ หยุดในหยุด อยู่ในอิริยาบถของท่านั่งเพียงอย่างเดียว
มีอยู่ตอนหนึ่งในของพระสูตร พระพุทธเจ้าท่านตรัสเอา
ไว้ว่าอายตนนิพพานนั้นมีอยู่ไม่ใช่โลกนี้ ไม่ใช่โลกหน้า ไม่ใช่
ดวงอาทิตย์ ดวงจันทร์ หรือดวงดาว ไม่ใช่จักรวาลไหน เป็น
ธรรมธาตุที่สะอาดที่ประณีต ละเอียดอ่อน ไม่มีการยืน ไม่มี
การเดิน ไม่มีการนอน ไม่มีการไป ไม่มีการมา ไม่มีการเวียน
ว่ายตายเกิด เป็นธรรมธาตุที่สะอาด บริสุทธิ์ล้วนๆ นั่งเข้า
นิโรธสมาบัติอย่างเดียว เป็นท่าปกติของผู้มีใจหยุดนิ่งได้อย่าง
สมบูรณ์แล้ว เมื่อเราเข้าไปเป็นอันหนึ่งอันเดียวกับธรรมกายแล้ว
เราจะเข้าถึงสิ่งเหล่านี้ เพราะฉะนั้นการนั่งสมาธิเจริญภาวนา
จึงเป็นสุดยอดของกรณียกิจที่เราต้องทำให้เป็นชีวิตจิตใจ
เป็นประดุจลมหายใจที่ขาดไม่ได้ เมื่อเราทราบเช่นนี้แล้ว ควร
ให้ความสําคัญ และลงมือปฏิบัติอย่างจริงจัง ควบคู่ไปกับ
ภารกิจหน้าที่การงานที่มีอยู่อย่างสม่ำเสมอ เพื่อที่จะได้ไปรู้ไปเห็น
ถึงความเป็นไปต่างๆ ดังที่ได้กล่าวมาแล้วนั้นได้ด้วยตัวของเรา
กันทุกคน