ธรรมะเพื่อประชาช : หน้า 554/607

ธรรมะเพื่อประชาช โสฬสญาณ ๕๕๓ ความสุขและความบริสุทธิ์เกิดขึ้นจากการทําทานรักษาศีล และเจริญภาวนา แต่มีวิธีลัดคือ ใจของเราต้องหยุดนิ่งอยู่ ภายในศูนย์กลางกายฐานที่ ๗ ซึ่งเป็นฐานที่ตั้งถาวรของใจ ตรงนี้เป็นต้นแหล่งแห่งกุศลธรรมทั้งหลาย หากสามารถวางใจ ของเราให้ได้ตลอดเวลา กระแสบุญและความบริสุทธิ์จะหล่อเลี้ยง ใจของเราตลอดเวลา และเมื่อความบริสุทธิ์กลั่นตัวกันมากเข้า ความสุขที่แท้จริงก็จะบังเกิดขึ้นตามมา ความสุขที่เกิดจากใจ หยุดนิ่งนี้ เป็นสิ่งเดียวที่จะนำไปสู่ความรู้แจ้งเห็นจริงภายใน และเป็นพลวปัจจัยที่จะส่งผลให้เราได้บรรลุธรรมาภิสมัย คือได้ เข้าถึงพระรัตนตรัยภายในกันทุกคน พระสัมมาสัมพุทธเจ้าตรัสไว้ใน ชฎาสูตร ว่า “สีเล ปติฏฐาย นโร สปญฺโญ จิตต์ ปญฺญญฺจ ภาว อาตาปี นิปโก ภิกฺขุ โส อิม์ วิชฏเย ชฏ์ นรชนผู้มีปัญญา ตั้งมั่นแล้วในศีล อบรมจิตและปัญญา ให้เจริญอยู่ เป็นผู้มีความเพียร มีปัญญารักษาตนรอด ภิกษุ นั้นพึงถางชัฏนี้” การจะถางช้ฏคือตัณหาได้ ต้องอาศัยศีลที่บริสุทธิ์ หมั่นอบรมจิตให้สะอาดบริสุทธิ์ผ่องใส อีกทั้งต้องใช้สติปัญญา พิจารณาข้อบกพร่อง และต้องมีความเพียรพยายามไม่หยุดยั้ง