อุปสรรคในการเจริญภาวนา : หน้า 237/607

Bsumaประช อุปสรรคของการเจริญภาวนา ๒๓๖ การเดินทางในสังสารวัฏ ถือว่าเป็นการเดินทางที่ยาวไกล ที่สุด เพราะยากที่ใครๆ จะหาเบื้องต้น ท่ามกลาง และที่สุดได้ ไม่รู้ว่ามาถึงกลางทางแล้ว หรือว่าใกล้จะถึงจุดหมายปลายทาง แล้วหรือยัง ไม่มีใครทราบ ท่านถึงใช้คำว่า เวียนวน เพราะไม่รู้ ว่าจะไปสิ้นสุดกันตรงไหน ต้องเกิดแล้วตาย ตายแล้วเกิด วนเวียน กันอยู่อย่างนี้นับภพนับชาติไม่ถ้วน ที่เป็นอย่างนี้ก็เพราะชีวิตยัง ไม่พบที่พึ่ง ที่ยึด ที่เกาะอย่างแท้จริง ไม่มีหลักของชีวิต จึงต้อง หลงวนอยู่ในห้วงทะเลทุกข์ มองหาฝั่งแห่งความสุขไม่เจอ แต่ถ้าหากใครได้เข้าถึงพระธรรมกาย มีพระรัตนตรัยเป็นที่พึ่ง ชีวิตจะพบกับความสุขความปลอดภัย แล้วไม่ต้องมาเสียเวลา กับเรื่องไร้สาระ แต่จะมุ่งตรงไปสู่เป้าหมาย ปลายทางของชีวิต คืออายตนนิพพาน ในคัมภีร์วิสุทธิมรรค กล่าวถึงสาเหตุที่ทำให้สมาธิ ไม่ก้าวหน้าไว้ว่า “อาวาโส จ กุล์ ลาโภ อทฺธานํ ญาติ อาพาโธ คโณ กมฺมญฺจ ปญฺจน์ คนฺโถ อิทฺธีติ เต ทส เครื่องกังวลในการบำเพ็ญภาวนามี ๑๐ อย่าง คือ กังวลด้วยอาวาส ตระกูล ลาภ กังวลเพราะหมู่คณะ การ ทำงาน การเดินทาง ญาติพี่น้อง กังวลด้วยเรื่องความเจ็บ ป่วยไข้ การศึกษาเล่าเรียน และอิทธิฤทธิ์”