พรรณนาพุทธคุณและเส้นทางสู่สันติภาพ : หน้า 431/607

พรรณนา พุทธคุณ หนุน ส่งถึงนิพพาน ๔๓๐ ทรงฝึกผู้อื่น ทรงสงบระงับเอง และทรงทำผู้อื่นให้สงบระงับ เป็นผู้ดับกิเลส เป็นมหาสมณะที่ทรงยังผู้อื่นให้ดับกิเลส เป็นผู้ เบาพระทัย และทรงยังมหาชนให้เบาใจ ทรงมีความเพียร มีตบะ มีพระปัญญาอันไม่มีใครเสมอเหมือน พระผู้มีพระภาคเจ้า ทรงประกอบด้วยพระมหากรุณา ทรงมีความชานาญ เป็นผู้มีชัยชนะ เป็นพระพิชิตมาร ไม่ทรง คะนอง ทรงหมดความห่วงใย เป็นผู้ไม่หวั่นไหว ไม่มีความหวาด กลัว เป็นนักปราชญ์บัณฑิต ไม่หลงใหล ไม่มีใครเทียมทัน เป็นมุนีมีปกตินําธุระไป ทรงอาจหาญแม้ในพวกครู ดังโคอุสภราช พระยาคชสาร และไกรสรสีหราช เป็นผู้ปราศจากราคะ โทสะ และโมหะ ปราศจากมลทิน ทรงหักเสียซึ่งข้าศึกคือกิเลส หมด เสี้ยนหนามคือโยคะ ปราศจากความเศร้าโศก ไม่มีใครเสมอเหมือน เป็นผู้ประเสริฐ บริสุทธิ์สะอาดหมดจด เป็นพราหมณ์ เป็นสมณะ เป็นนาถ เป็นหมอผู้วิเศษ เป็นผู้กำจัดลูกศร เป็นนักรบ เป็นผู้รู้ ผู้อื่นทุกเมื่อ มีใจเบิกบาน ทรงยิ้มแย้มพระโอษฐ์ ทรงทำการฝึก อินทรีย์ ถึงพร้อมด้วย จรณะอันยอดเยี่ยม ทรงเป็นผู้นำา ทรงเป็น ผู้ประกาศโลกนี้ และโลกหน้าแก่สรรพสัตว์” นี่เป็นการกล่าวสรรเสริญพุทธคุณเพียงย่อๆ อันที่จริง พระเถระได้กล่าวไว้ในหลายวาระหลายโอกาส ซึ่งการกล่าว พรรณนาคุณแต่ละครั้งก็ไม่ซ้ำกัน ยกมาเพียงบางส่วนเท่านั้น