ข้อความต้นฉบับในหน้า
ธรรมะเพื่อประชา
ขัดขวางการสร้างบารมี
และกล่าวเสริมว่า “มารผู้ลามก เรารู้จักท่านและรู้ว่าท่านคิด
อะไรอยู่ ท่านอย่าเข้าใจว่า เราไม่รู้จักท่านนะ” เมื่อมารได้ยิน
ดังนั้น จึงทราบว่าพระมหาโมคคัลลานะรู้แล้ว มารจึงออกมาอยู่
ที่ข้างประตูพระวิหาร พระโมคคัลลานะกล่าวว่า “มารเอ๋ย เรา
เห็นท่านยืนอยู่ข้างบานประตู ท่านอย่าเข้าใจว่าเราไม่เห็นท่าน
เมื่อก่อนเราเคยเป็นมารชื่อทูสี มีน้องสาวชื่อกาลี ท่านเป็นบุตร
น้องสาวของเรา และเป็นหลานชายของเราเอง” เมื่อท่านทักทาย
มารจบแล้ว ก็ได้เล่าเรื่องในอดีตให้มารฟังว่า
ในสมัยของพระผู้มีพระภาคเจ้าพระนามว่า กกุสันธะ
พระองค์มีมหาสาวกชื่อวิธุระและสัญชีวะ มีอยู่ครั้งหนึ่ง
พวกคน
พระสัญชีวะนั่งเข้าสัญญาเวทยิตนิโรธอยู่ใต้โคนไม้
เดินทางเห็นท่านนั่งนิ่งก็เข้าใจผิดคิดว่าท่านมรณภาพแล้ว จึงได้
ช่วยกันจุดไฟเผาท่านแล้วก็จากไป พอครบกำหนดรุ่งเช้า
พระสัญชีวะ ก็ออกจากนิโรธสมาบัติ แล้วเดินบิณฑบาตเข้าไป
ในหมู่บ้าน ชาวบ้านเห็นท่านเดินมาด้วยผิวพรรณที่เปล่งปลั่ง
ผ่องใส เกิดความอัศจรรย์ใจยิ่งนักที่ไฟไม่อาจทําอันตรายท่านได้
พร้อมกับได้บอกถึงการกระทำของพวกตนเอง อีกทั้งได้ขอขมา
ลาโทษที่ได้ท่าพลั้งพลาดล่วงเกินท่าน
ในครั้งนั้น พระมหาโมคคัลลานะเคยเป็นมารชื่อท
ท่านมีความคิดว่า เราจะดลใจพวกชาวบ้านให้ด่าบริภาษ