ธรรมะและความเกรงใจในพระสัมมาสัมพุทธเจ้า : หน้า 344/607

ธรรมะเรll ธ ร ร ม ก า ย ก า ย มาตรฐาน ๓๔๓ ความเกรงใจในพระสัมมาสัมพุทธเจ้า จึงถือบาตรเดินตามเสด็จ ไปจนถึงพระวิหารเชตวัน เมื่อพระบรมศาสดาตรัสถามอีกว่า “นันทะ เธอจะบวชหรือ” ด้วยความเกรงใจ นันทกุมารจึงทูล รับว่า “พระเจ้าข้า” พระองค์จึงให้บวช เมื่อบวชแล้ว ในใจก็ยัง คงมีแต่นางชนบทกัลยาณี ท่านนึกถึงคำพูดของนางที่บอกว่า ให้รีบกลับมาเร็วๆ และก็นึกถึงความงามของนางที่หาใครเทียบ ได้ยาก ทําให้ไม่เป็นอันบำเพ็ญสมณธรรม พอคิดถึงนางหนักเข้าๆ ก็อยากจะลาสิกขา จึงตั้งใจว่า จะไปทูลลากับพระบรมศาสดา พระผู้มีพระภาคเจ้า ทรงจับแขนพระนันทะ แล้วพาเหาะ ขึ้นไปบนเทวโลก ในระหว่างทาง พระองค์ได้เนรมิตนางลิงจุ่น ตัวหนึ่ง หางด้วน หูขาด จมูกแหว่ง นั่งจับเจ่าอยู่บนตอไม้ที่ไฟไหม้ แล้วตรัสบอกให้พระนันทะจำนางลิงจีนเอาไว้ให้ดี จากนั้นก็พา ขึ้นไปดูเทพธิดาในสวรรค์ชั้นดาวดึงส์ ซึ่งกำลังพากันมาอุปัฏฐาก ท้าวสักกะจอมเทพ บนสวรรค์ชั้นดาวดึงส์ ท่านได้พบเทพธิดานางฟ้ามากมาย นี่ขนาดยังไม่ได้กายมาตรฐานเลย แต่ว่าสวยงามมาก ไม่มีข้อ ไม่มีปุ่ม ไม่มีปมเลย ผิวเกลี้ยงเกลา กลมกลึงไปหมด มีเครื่อง ประดับประดา มีรัศมี มีเสียงที่ไพเราะ มีกลิ่นหอม มีอิริยาบถที่ งดงาม มีความสดชื่นอยู่ตลอดเวลา