ข้อความต้นฉบับในหน้า
Dsuem ประชาช
ทำจิตให้เลื่อมใส
១២៩
วันหนึ่ง นายโคบาลกราบเรียนพระปัจเจกพุทธเจ้าว่า
“ถ้าวันไหน ตนไม่ว่าง ก็จะให้สุนัขตัวนี้ไปนิมนต์” เพราะฉะนั้น
ในวันที่นายโคบาลติดภารกิจ ไม่สะดวกที่จะนิมนต์ท่าน สุนัข
แสนรู้จะวิ่งไปที่กุฏิของท่าน แล้วนั่งอยู่หน้าประตู เห่า ๓ ครั้ง
ให้ท่านรู้ว่ามานิมนต์ไปฉัน พระปัจเจกพุทธเจ้าจะไปรับบิณฑบาต
เดินทางไปพร้อมกับสุนัขเป็นประจํา
อยู่มาวันหนึ่ง พระปัจเจกพุทธเจ้าต้องการจะทดลองสุนัข
จึงแกล้งเดินไปอีกทางหนึ่ง สุนัขเห็นพระปัจเจกพุทธเจ้าเดิน
ผิดทาง ก็วิ่งไปขวางข้างหน้าท่านแล้วก็เห่าให้กลับเข้าทาง
แต่พระปัจเจกพุทธเจ้าก็แกล้งเดินต่อไปอีกหน่อย สุนัขก็วิ่ง
ไปคาบชายจีวรฉุดท่านมาในทางที่เคยเดินเป็นประจำ แล้วใน
ระหว่างทางก็คอยเห่าไล่สัตว์ร้ายให้หนีไป
จะได้ไม่มาทำ
อันตรายท่าน มันได้ทําหน้าที่นี้ด้วยความเคารพเลื่อมใสใน
พระปัจเจกพุทธเจ้า
เมื่อออกพรรษา ถึงคราวจีวรกฐิน พระปัจเจกพุทธเจ้า
ได้อ่าลานายโคบาล เพื่อไปกรานกฐินกับพระปัจเจกพุทธเจ้าอีก
๕๐๐ รูป ที่ภูเขาคันธมาทน์ นายโคบาลกราบนิมนต์ท่านว่า
“ขอพระองค์อย่าได้จากไปนานนัก ได้โปรดเสด็จกลับมาโปรด
ข้าพระองค์อีกเถิด” พระปัจเจกพุทธเจ้าได้ให้ศีลให้พร แล้วก็
เหาะไปยังภูเขาคันธมาทน์ ส่วนสุนัขแสนรู้ได้ยืนอยู่ใกล้ๆ