ธรรมะเพื่อประชาชน : หน้า 366/607

ธรรมะเพื่อประชาช ธัมม จัก กัป ป วัต ตน สูตร (๑) เป็นพระอรหันต์ในโลก ๓๖๕ เราเป็นศาสดาที่หาศาสดาอื่นยิ่งกว่า มิได้ เราผู้เดียวเป็นพระสัมมาสัมพุทธเจ้า เป็นผู้เย็นใจ ดับกิเลส ได้แล้ว เราจะไปเมืองในแคว้นกาสี เพื่อประกาศธรรมจักรให้ เป็นไป จะย่ำาธรรมเภรีตีกลองอมตธรรมในโลกอันมืดมน เพื่อ ให้สรรพสัตว์ได้ดวงตาเห็นธรรม ดูก่อนอุปกะ เราชนะธรรมอัน ลามกแล้ว เพราะฉะนั้นเราจึงชื่อว่า อนันตชิน เป็นผู้ชนะอันหา ที่สุดมิได้” เมื่อพระผู้มีพระภาคเจ้าตรัสอย่างนี้แล้วอุปกาชีวกก็ทูลว่า “ขอให้ท่านพึงเป็นผู้มีชัยชนะตลอดกาลเถิด” ว่าแล้วก็แสดง อาการสั่นศีรษะคล้ายกับยังคลางแคลงสงสัยอยู่ สั่นศีรษะและ ก็แลบลิ้นด้วย แล้วก็เดินจากไป ส่วนพระพุทธองค์ก็เสด็จไปยังป่าอิสิปตนะ ซึ่งเป็นที่ อาศัยของปัญจวัคคีย์ ก่อนหน้านั้นปัญจวัคคีย์ได้ทำการตกลง กันว่า หากพระสัมมาสัมพุทธเจ้าเสด็จมาก็จะไม่ยอมลุกขึ้น ต้อนรับ เพราะเข้าใจว่าพระพุทธองค์ทรงคลายความเพียรที่จะ ตรัสรู้เป็นพระสัมมาสัมพุทธเจ้าแล้ว แต่เมื่อพระบรมศาสดา เสด็จมาถึง ทุกๆ ท่านต่างก็ลืมสัญญาที่เคยทำกันไว้ แล้วรีบลุก ขึ้นต้อนรับ รูปหนึ่งรับบาตรจีวรของพระผู้มีพระภาคเจ้า รูปหนึ่ง ปูลาดอาสนะ รูปหนึ่งจัดหาน้ำล้างพระบาท รูปหนึ่งจัดตั้งตั่ง