ธัมม จัก กัป ป วัต ตน สูตร (๒) : หน้า 375/607

ธัมม จัก กัป ป วัต ตน สูตร (๒) ๓๗๔ คิดเรื่องกาม ซึ่งแท้จริงแล้ว ความกำหนัดยินดีหรือกิเลสต่างๆ ในขณะนั้นดับไปเพียงชั่วคราว พอเลิกนอนบนหนาม กิเลสก็เข้า มาเหมือนเดิม อย่างนี้ท่านเรียกว่า อัตตกิลมถานุโยค ทั้งนั้น ลักษณะของอัตตกิลมถานุโยคมีมากมาย ผิดทาง มรรคผลนิพพาน ปฏิบัติไปก็เหนื่อยเปล่า ไม่มีประโยชน์ เมื่อ ทรมานตนมากเข้า ร่างกายก็ทรุดโทรม เป็นการทำลายตัวเอง เหมือนที่พระพุทธองค์เคยบำเพ็ญทุกรกิริยา ทรมานพระองค์เอง ให้ลำาบาก จนเกือบเอาชีวิตไม่รอด ถึงกระนั้นก็ไม่ได้บรรลุคุณ วิเศษอะไร เมื่อพระองค์ทรงละทางสุดโต่งทั้งสองอย่างนั้นแล้ว ก็มุ่ง ดำเนินตามมัชฌิมาปฏิปทา ข้อปฏิบัติอันเป็นกลาง ที่ทรงตรัสรู้ ด้วยพระญาณอันยิ่ง ธรรมที่เรียกว่าข้อปฏิบัติอันเป็นกลางนั้น ต้องเอาใจจดเข้าไปในกลางกายของเรานี่แหละ ซึ่งมีทางเดียว เท่านั้น คือ ที่ศูนย์กลางกายฐานที่ ๗ เหนือสะดือขึ้นมาสองนิ้ว มือ เมื่อเราเอาใจหยุดนิ่งไปตรงนั้นได้ถูกส่วน มรรคมีองค์ ๘ ประชุมกันถูกส่วน เป็นมรรคสมังคี ก่อเกิดเป็นดวงปฐมมรรค ใสบริสุทธิ์เท่าฟองไข่แดงของไก่ พอเอาใจหยุดอยู่ที่ศูนย์กลาง ดวงนั้น ได้ชื่อว่าเป็นมัชฌิมาปฏิปทาอย่างแท้จริง ทีนี้พอหยุดนิ่งเข้ากลางดวงปฐมมรรค จะไปพบดวงศีล