ธรรมะเพื่อประชา : หน้า 22/607

ธรรมะเพื่อประชา สรณะอันเกษม ๒ เหนือสะดือขึ้นมา ๒ นิ้วมือ โดยการสมมติว่าเราหยิบเส้นด้าย ขึ้นมา ๒ เส้น เส้นหนึ่งขึงให้ตึงจากสะดือ ทะลุหลัง อีกเส้นหนึ่ง ขึงจากด้านขวาทะลุไปด้านซ้าย ให้เส้นด้ายทั้ง ๒ ตัดกันเป็น กากบาท จุดตัดเล็กเท่ากับปลายเข็ม ตรงนี้เรียกว่าศูนย์กลางกาย ฐานที่ ๖ ให้สมมติเอานิ้วชี้กับนิ้วกลางวางซ้อนกัน แล้วนำไป ทาบตรงจุดตัดของเส้นด้ายทั้งสอง สูงขึ้นมา ๒ นิ้วมือ เรียกว่า ศูนย์กลางกายฐานที่ ๗ ตรงนี้นั่นเอง เป็นที่สถิตของรัตนะทั้ง ๓ เมื่อเรามีความปรารถนาที่จะให้เข้าถึงรัตนะทั้ง ๓ จะต้อง เอาใจมาหยุดอยู่ตรงฐานที่ ๗ ตรงนี้ เอาใจของเรามาหยุดมานิ่ง อยู่ที่ตรงนี้อย่างสบายๆ ให้ใจหยุด ให้ใจนิ่ง ให้ใจใส ให้ใจสบาย ทำใจให้เบิกบานให้แช่มชื่น หยุดอยู่ที่ตรงนี้ แต่ถ้าหากว่ามี ความคิด มีเรื่องราวต่างๆ ผ่านเข้ามาในใจ ก็ให้ภาวนา สัมมา อะระหังๆ ๆ ภาวนาอย่างนี้ไปเรื่อยๆ โดยให้เสียงค่าภาวนาดัง ออกมาจากจุดกึ่งกลางกายฐานที่ ๗ จะกี่หมื่น กี่แสนครั้งก็ตาม ก็ภาวนาไปอย่างสบาย ภาวนาไปเรื่อยๆ จนกว่าใจของเรา ไม่อยากจะภาวนา อยากจะนิ่งเฉยๆ ถ้าเกิดความรู้สึกอย่างนี้ ก็ให้เรานิ่งเฉยๆ นิ่งไปเรื่อยๆ อย่างสบายๆ ใจเย็นๆ ไม่ช้าใจของเราจะหยุดนิ่งเอง จะนิ่งเฉย พอใจนิ่งแล้ว ไม่ช้าจะเริ่มโล่ง เริ่มโปร่ง เริ่มเบาสบายอย่างแท้จริง เมื่อเรา รักษาอารมณ์นี้อย่างต่อเนื่อง แสงสว่างจะค่อยๆ บังเกิดขึ้นใน