ธรรมะเพื่อประชาชน: ความสำคัญของการพบเนื้อนาบุญ : หน้า 136/607

ธรรมะเพื่อประชาช น้อมใจไว้ในพุทธองค์ ๑๓๕ สมควรในแต่ละชาติ แต่ก็ไม่มีบุญใหญ่ๆ ให้ได้สร้าง เพราะ บางชาติที่เกิดมาก็ไม่ได้พบเนื้อนาบุญ บางชาติก็มีตกต่ำไปอยู่ ในอบายภูมิ ชีวิตขึ้นๆ ลงๆ อย่างนี้หลายภพหลายชาติ เพราะ ประมาทและไม่มีโอกาสได้พบเจอเนื้อนาบุญ กลับมาเกิดอีกครั้งหนึ่ง ก็เกิดมาในยุคของพระวิปัสสี สัมมาสัมพุทธเจ้า ยุคนั้นก็เป็นยุคที่ธรรมะสว่างไสวไปทั่วชมพูทวีป สรรพสัตว์ทั้งหลายผู้มีบุญเต็มเปี่ยม พอได้ฟังธรรมของพระ สัมมาสัมพุทธเจ้า ต่างก็ได้รับรสพระธรรม ตามสมควรแก่บุญ บารมีของตนเอง ผู้ที่มีบุญเต็มเปี่ยมแล้วก็เป็นพระอรหันต์ บารมีรองๆ ลงไปก็เป็นพระอนาคามี พระสกิทาคามี พระโสดา บัน โคตรภูบุคคลลดหลั่นลงไปตามลำดับ บางท่านก็ไม่ได้ คุณวิเศษอะไรเลย แต่ว่าเป็นกัลยาณชน เมื่อฟังธรรมจาก พระพุทธองค์แล้ว ก็เกิดความรู้สึกซาบซึ้งในเนื้อความแห่งธรรม ผู้ที่เป็นมิจฉาทิฏฐิ ก็กลับมาเป็นสัมมาทิฏฐิ รู้คุณค่าของบุญ และตั้งแต่บัดนั้นมา ก็ได้สั่งสมบุญกับพระศาสนาอย่างเต็มที่ เต็มกำลัง ในยุคนั้น พระเถระได้บังเกิดในช่วงที่พระตถาคตสิ้น พระชนม์ชีพไปแล้ว เหลือเพียงคำสอนที่เหลืออยู่ไว้ให้เหล่าอนุชน รุ่นหลังได้ศึกษา พอท่านเติบโตขึ้น ก็มีโอกาสศึกษาคำสอนของ