ธรรมะเพื่อประชาชน : หน้า 456/607

ธรรมะเพื่อประชาช สัญญาแห่งความเลื่อมใส ๔๕๕ พระสัมมาสัมพุทธเจ้ามาหลายพระองค์ อีกทั้งมีความเลื่อมใส เป็นอย่างยิ่งในพระพุทธองค์ ท่านจะระลึกนึกถึงพระพุทธเจ้า เป็นอารมณ์อยู่เสมอ มีใจผูกพันกับพระรัตนตรัยตลอดเวลา ได้สั่งสมมหากุศลด้วยการเจริญพุทธานุสติ ทำให้ท่านมีอุปนิสัย แห่งการบรรลุมรรคผลนิพพาน ในชาติหนึ่ง ท่านได้ไปเกิดในยุคที่ไม่มีพระสัมมาสัมพุทธ เจ้าบังเกิดขึ้นที่เรียกว่า “กาลวิบัติ” คือช่วงเวลาที่ว่างจาก พระพุทธศาสนา ไม่มีพระสัมมาสัมพุทธเจ้าเสด็จมาอุบัติในโลก มนุษย์ในยุคนั้น จึงหมดโอกาสได้รู้จักพระพุทธศาสนา มิได้รับรส แห่งพระสัทธรรม ถ้าใครไปเกิดในยุคนั้น ก็เท่ากับว่าเกิดมา เปล่าประโยชน์ หาแก่นสาระอันแท้จริงในชีวิตไม่ได้ ในสมัยนั้น ท่านได้เกิดในตระกูลของพราหมณ์ ในเมือง ที่มีความเจริญรุ่งเรืองแห่งหนึ่ง ครั้นเจริญวัยขึ้นก็ได้ศึกษา ศิลปวิทยาจนประสบความสำเร็จ แต่เนื่องจากเป็นผู้สั่งสมบุญ เก่ามาดี จึงมีดวงปัญญามองเห็นว่าความรู้ที่ตนมีอยู่นั้น หา แก่นสารอะไรไม่ได้ แล้วยังเป็นทางมาแห่งบาปอกุศล ยากที่จะ ประกอบอาชีพให้บริสุทธิ์บริบูรณ์ได้ ท่านจึงได้สละเพศฆราวาส ออกบวชเป็นฤๅษีอยู่ใน ป่าหิมพานต์ เมื่อบวชแล้ว ก็เป็นผู้มักน้อยสันโดษ ประพฤติ