ถึงพระรัตนตรัยและนิพพาน : หน้า 113/607

ถึงพระรัตนตรัยไม่ไกล นิพพาน ๑๑ ด้วยอานุภาพแห่งบุญเก่า ที่ได้เคยสร้างสมไว้ตั้งแต่ ภพชาติในอดีต ทำให้เด็กน้อยอายุเพียง ๗ ขวบนั้น นั่งลงบน อาสนะในที่ใกล้ๆ กับพระเถระเจริญวิปัสสนา ได้บรรลุพระอรหัต ณ ที่ตรงนั้นนั่นเอง พระผู้มีพระภาคเจ้าทรงทราบคุณของ กุมารนั้น พระพุทธองค์จึงทรงประทานอุปสมบทให้เป็นประดุจ พระเถระมากพรรษา ด้วยอายุเพียงเจ็ดขวบเท่านั้น พระเถระน้อยได้ย้อนกลับไปดูบุพกรรมของตนที่เคย สั่งสมเอาไว้ ก็เกิดปีติโสมนัส ปรารถนาที่จะกล่าวบุพกรรม ความดีงามของท่านเป็นแบบอย่าง และเพื่อเป็นการยืนยันถึง ผลบุญ จึงเปล่งอุทานว่า “เราได้ขอถึงสรณะ กรรมที่เราทำดีแล้วเพียงเท่านั้น ได้ให้ผลแก่เราในที่นี้ สรณะเราได้รักษาดีแล้ว ความปรารถนา แห่งใจเราก็ได้ตั้งไว้ดีแล้ว เราถึงได้บรรลุความสุขที่ละเอียด ประณีต เพราะผลที่เราถึงสรณะ ทำให้บรรลุคุณวิเศษทั้งหลาย ขอท่านทั้งหลายจงดำเนินตามรอยบาทพระศาสดา หมั่นปฏิบัติ ตามพระดำรัสให้บริบูรณ์เถิด จงถึงสรณคมน์ รักษาศีล เพราะการ ถึงสรณคมน์ จะพาท่านทั้งหลายพ้นจากกองทุกข์” พระเถระได้ กล่าวถ้อยคําอันเป็นมงคลนี้ เป็นเครื่องเตือนใจให้กับนักสร้าง บารมีทั้งหลาย ทําให้ทุกๆ คน เกิดกำลังใจที่จะทำความดีตาม