ธรรมะเพื่อประชา: ผลแห่งการเข้าถึงพระรัตนตรัย : หน้า 450/607

ธรรมะเพื่อประชา ผลแห่งการเข้าถึงพระรัตนตรัย ៤៤៩ ทําให้ท่านเกิดมหาปีติ จึงได้นั่งทำสมาธิเจริญภาวนา ทำจิตให้ เป็นหนึ่งมีอารมณ์เดียว คือมีพระรัตนตรัยเป็นอารมณ์ ในที่สุด ก็ได้บรรลุอรหัตตผล เมื่อหมดกิเลสเป็นพระอรหันต์แล้ว ท่านจึง บอกลาบิดามารดา สละฆราวาสวิสัยออกบวชเป็นบรรพชิต ได้ ทูลขอบวชกับพระบรมศาสดา เป็นพระอรหันต์ผู้ทรงอภิญญา ได้บรรลุวิชชา ๓ วิชชา ๘ อภิญญา ๖ ปฏิสัมภิทาญาณ ๔ วิโมกข์ ๘ และจรณะ ๑๕ ท่านเป็นผู้ได้บรรลุธรรมแบบสุขาปฏิปทา- ขิปปาภิญญา คือปฏิบัติได้สะดวก ตรัสรู้ได้อย่างรวดเร็ว รู้แจ้ง แทงตลอดในคําสอนของพระสัมมาสัมพุทธเจ้าตั้งแต่เยาว์วัย เมื่อท่านมีลูกศิษย์ ท่านมักจะกล่าวสอนศิษย์อยู่เสมอว่า “ขอให้ท่านทั้งหลาย จงรับเอาไตรสรณคมน์เถิด แล้วจงยังจิต ของตนให้เลื่อมใสในพระรัตนตรัย ให้มีพระรัตนตรัยเป็นอารมณ์ ท่านทั้งหลายจะได้พบอมตมหานิพพาน สามารถกระทำให้ถึง ที่สุดแห่งทุกข์ได้ แม้ตัวท่านก็ได้สำเร็จสมปรารถนาทุกอย่าง เพราะอานุภาพแห่งพระรัตนตรัยอันไม่มีประมาณ เราจะสังเกตเห็นว่า อานุภาพของพระรัตนตรัยยิ่งใหญ่ ไม่มีประมาณ จะเป็นเหตุให้เราได้บรรลุมรรคผลนิพพาน ดังนั้น พระรัตนตรัยจึงเป็นสิ่งที่จะต้องยึดเอาเป็นสรณะ เป็นที่พึ่ง ที่ระลึกให้ได้ ตราบใดที่เรายังเข้าไม่ถึงพระรัตนตรัย ต้องทุ่มเท