ธรรมะเพื่อประชาชน: ปาฏิหาริย์ของพระปิณโฑละ : หน้า 522/607

ธรรมะเพื่อประชาช พระอรหันต์มีจริง ๕๒๑ แล้วท่านจะแสดงให้มหาชนเห็น เพียงเพราะบาตรไม้นี้ทำไม” แล้วช่วยกันจับมือจับแขนของนิครนถ์ไว้ นิครนถ์จึงบอกเศรษฐี ว่า “มหาเศรษฐี ศิษย์ของเราไม่ให้เราเหาะ ท่านจงให้บาตร แก่เราเถิด” แต่เศรษฐียืนยันไม่ยอมให้เช่นเดิม แม้พวกเดียรถีย์เจ้าลัทธิต่างๆ พยายามอย่างนี้ถึง 5 วัน ก็ยังไม่ได้บาตรนั้นไป ในวันที่ ๗ ขณะที่พระมหาโมคคัลลานะ กับพระปิณโฑลภารทวาชะกำลังเดินบิณฑบาตได้ยินเรื่องราวต่างๆ ที่เกิดขึ้น พระมหาโมคคัลลานะจึงปรารภกับพระปิณโฑละว่า “พวกเขากล่าวฃายีพระพุทธศาสนา ไม่รู้ถึงอานุภาพของ พระรัตนตรัย ตัวท่านก็มีฤทธิ์มาก มีอานุภาพมาก ท่านจงเหาะไป เอาบาตรนั้นมาเถิด" พระปิณโฑละจึงแสดงอานุภาพ ด้วยการเอาปลายเท้า คีบหินขนาดมหึมา เหาะขึ้นไปในอากาศเหมือนปุยนุ่น แล้วเวียน ประทักษิณเหนือกรุงราชคฤห์ ด้วยความองอาจสง่างามเหมือน พญาหงส์ พวกชาวเมืองเห็นอานุภาพเช่นนั้นต่างก็ให้สาธุการดังลั่น บางพวกไม่เคยเห็นปาฏิหาริย์ พากันกลัวว่า แผ่นหินขนาดมหึมา จะตกลงมาทับ จึงวิ่งหนีไปหลบซ่อนตามที่ต่างๆ ด้วยความกลัว พระเถระได้เอาปลายเท้าเหวี่ยงหินทิ้งไปอยู่ที่เดิม แล้ว เหาะมาหน้าบ้านเศรษฐี เศรษฐีเห็นแล้วเกิดปีติขนลุกชูชัน