ข้อความต้นฉบับในหน้า
ธรรมะเพื่อประชาช
ถึงพระรัตนตรัยได้ไปสวรรค์
๔๓๕
การกระทําต่างๆ ไม่ว่าจะดีหรือร้ายล้วนเป็นผลมาจาก
ความคิดทั้งสิ้น การกระทำที่ถูกต้องมาจากความคิดที่ดีเป็นกุศล
การกระทําที่ไม่ถูกต้องมาจากความคิดที่ไม่ดี ดังนั้นความคิดจึง
เป็นสิ่งที่ควรปรับปรุงก่อนสิ่งอื่น การปฏิบัติธรรมเป็นการพัฒนา
ความคิดให้สมบูรณ์ขึ้น โดยเฉพาะความคิดที่จะปรารภความเพียร
นั่งสมาธิให้ต่อเนื่อง จนกระทั่งเข้าถึงพระธรรมกาย เป็นความคิด
ที่ประเสริฐสุด ต้องอาศัยความต่อเนื่องความสม่ำเสมอ และ
ความเพียรซึ่งเป็นหัวใจของการปฏิบัติธรรม
เมื่อเราได้ลงมือปฏิบัติธรรม อย่างน้อยที่สุดจะส่งผล
ให้เกิดความคิดที่เป็นระเบียบ มีพลังแห่งการสร้างสรรค์อย่าง
ไม่รู้หมดสิ้น การนั่งสมาธิทุกๆ วัน จะทำให้ใจเราสงบเยือกเย็น
มีความสุขความเบิกบาน เป็นการเพิ่มพลังชีวิตให้กับตัวของ
เราเอง เมื่อทําใจให้หยุดให้นิ่งมากเข้าจนถูกส่วนแล้ว จะเข้าถึง
พระธรรมกายที่ใสสว่าง ซึ่งเป็นที่พึ่งเป็นหลักประกันของชีวิต
ตลอดไป
มีวาระพระบาลีใน มหาปทานสูตร ว่า
“ดูก่อนภิกษุทั้งหลายครั้งนั้นพระวิปัสสีพุทธเจ้าผู้เสด็จ
หลีกออกเร้นอยู่ในที่ลับ ได้ทรงพระปริวิตกเช่นนี้ว่า โลกนี้ถึง
ความยาก ย่อมเกิด แก่ ตาย และเวียนตายเวียนเกิดไม่รู้จบ
ก็บุคคลไม่รู้ชัดถึงอุบายเครื่องพ้นทุกข์ คือ ชราและมรณะ