เทวดาให้บริบูรณ์ : หน้า 446/607

เทวดาให้บริบูรณ์” ธรรมะเพื่อประชาชll ผลแห่งการเข้าถึงพระรัตนตรัย ៤៤៥ พระคาถานี้คืออนุสติเตือนใจให้ทราบว่า “อัปปมาโณ พุทโธ พระพุทธเจ้ามีคุณไม่มีประมาณ” เพียงแค่ทำจิตให้เลื่อมใส หมั่นตรีกระลึกนึกถึงพุทธคุณบ่อยๆ ก็สามารถปิดประตูอบายภูมิได้ ครั้นละโลกไป จะได้ไปเป็นสหายแห่งเทวดา นี่ถ้าหากเพิ่มความ เพียรพยายามให้มากขึ้น ด้วยการตั้งใจลงมือปฏิบัติให้ถูกส่วน ให้เข้าถึงพุทธะภายใน ก็สามารถไปสู่อายตนนิพพานได้ ดังนั้น นอกจากเราจะปลูกความเลื่อมใสศรัทธาแล้ว พุทธศาสนิกชนที่ดีต้องลงมือปฏิบัติให้ได้รู้แจ้ง เห็นแจ้งในธรรม ที่พระพุทธองค์ได้สั่งสอนอีกด้วย *เหมือนในสมัยของพระสัมมาสัมพุทธเจ้าพระนามว่า วิปัสสี มีเด็กน้อยคนหนึ่งเป็นผู้มีบุญมาก ตั้งแต่เล็กเรื่อยมา พ่อแม่จะสอนให้ทําบุญทํากุศลมิได้ขาด และยังหมั่นพาไปวัด ฟังธรรมอยู่เป็นประจํา เด็กน้อยจึงเกิดความเลื่อมใสในพระ รัตนตรัย มีความตั้งใจว่า ถ้าหากโตขึ้น จะออกบวชและจะ ขอบวชไปจนตลอดชีวิต อุทิศตนให้พระพุทธศาสนา แต่เผอิญ วันหนึ่ง พ่อและแม่ได้ประสบอุบัติเหตุ ทำให้ตาบอดสนิท ไม่อาจ จะเยียวยารักษาได้ ครั้นจะทิ้งพ่อแม่ไปบวชเสียทีเดียวก็ไม่ได้ *มก. เล่ม ๗๑ หน้า ๔๒