การปล่อยวางในขันธ์ ๕ : หน้า 234/607

ธรรมะเรll พิจารณาปล่อยวางในขันธ์ ๕ ာကာ กว้างกว่าใครในภพสาม แต่ก็ยังแคบอยู่ เป็นความกว้างที่ยังมี ขอบเขต พอหมดกําลังของอรูปฌานสมาบัติ ก็ต้องจุติ เมื่อหยุดนิ่งหนักขึ้นไปอีก ท่านก็สามารถเข้าถึงธรรมกาย แล้วพบว่า สิ่งที่เป็นขันธวิมุตติ หลุดพ้นจากขันธ์ ๕ นั้น มีอยู่ และอยู่นอกเหนือจากภพทั้ง ๓ จึงไม่ตกอยู่ในกฎของไตรลักษณ์ เพราะกายธรรมเป็นกายที่มีลักษณะเป็นนิจจัง เที่ยงแท้ เป็นสุข ล้วนๆ ไม่มีทุกข์เจือปน เป็นตัวตนที่แท้จริง ไม่อยู่ในบังคับ บัญชาของกิเลสอาสวะอีกต่อไป คืนนั้นพระเถระสามารถปล่อย ใจหยุดในหยุดเข้าไปเรื่อยๆ จนกระทั่งเข้าถึงกายธรรมอรหัต เป็นพระอรหันต์ผู้หมดจดจากกิเลสแล้ว ปล่อยวางในขันธ์ ๕ ทั้งหลาย ได้เข้าถึงความเต็มเปี่ยมของชีวิต ไม่ต้องกลับมาเวียน ตายเวียนเกิดอีกต่อไป พวกเราทั้งหลายก็เช่นเดียวกัน ต้องเตรียมตัวไว้ให้พร้อม ไม่ต้องให้มัจจุราชมายืนตรงหน้าแล้วจึงค่อยทำความดี ต้อง ฝึกกันตั้งแต่เดี๋ยวนี้ ฝึกใจให้หยุดนิ่ง ไม่ยึดมั่นถือมั่นอะไรในโลก ให้เห็นว่าทุกสิ่งทุกอย่างต้องไปสู่จุดเสื่อมสลายหมด เราจะได้ไม่ หวาดหวั่นต่อมรณภัยในวาระสุดท้ายของชีวิต เพราะฉะนั้น ตั้งแต่วินาทีนี้ไป ให้หมั่นฝึกฝนใจให้หยุดนิ่งกันให้ดี เอาให้เข้าถึง พระธรรมกายให้ได้ในปัจจุบันนี้ เราจะได้มีพระรัตนตรัยเป็น ที่พึ่งที่ระลึกที่แท้จริงกันทุกๆ คน