ข้อความต้นฉบับในหน้า
ธรร
สรรเสริญพระรัตนตรัย ปลอดภัย ทุกชาติ
๔๑๐
ไว้ในพระพุทธเจ้าองค์ก่อนๆ มาพอสมควร แต่ก็เป็นการสร้างบุญ
ในลักษณะทั่วๆ ไป ไม่ใช่สร้างบุญอย่างทุ่มเททุกลมหายใจ ท่าน
สั่งสมบุญอันเป็นอุปนิสัยแห่งพระนิพพานเรื่อยมา แต่โอกาสที่จะ
ได้พบเนื้อนาบุญในพระพุทธศาสนานั้นหายาก และได้เวียนว่าย
ตายเกิดตามภพภูมิต่างๆ ตามวาระ บางชาติที่เผลอไปทําบาป
อกุศล ชีวิตก็ต้องพลัดตกลงไปในอบายภูมิ จนกระทั่งมาถึงยุค
ที่โลกสว่างไสวที่สุดยุคหนึ่ง ในกาลแห่งพระผู้มีพระภาคเจ้า
พระนามว่า ปทุมุตตระ ได้เสด็จอุบัติขึ้นในโลก ในยุคนั้น แสงแห่ง
พระสัทธรรมได้แผ่ขยายไปทั่วพื้นชมพูทวีป
ในยุคนั้นพระเถระได้มาเกิดในตระกูลพราหมณ์ ท่านจัด
ว่า เป็นผู้ที่มีปัญญาฉลาดเฉียบแหลม ด้วยอำนาจแห่งบุญเก่า
พอบรรลุนิติภาวะแล้ว ได้ศึกษาเล่าเรียน จนประสบความสําเร็จ
ในศิลปะทั้งหลาย โดยมีนามปรากฏว่า โสภิตะ ท่านได้เป็นผู้ถึง
ฝั่งแห่งพระเวททั้ง ๓ อันเป็นความรู้ของพวกพราหมณ์ เป็นพหูสูต
และมีชื่อเสียงในยุคนั้นทีเดียว ที่สำคัญคือ ท่านเป็นผู้ชำนาญใน
มหาปุริสลักษณศาสตร์ ความรู้ที่ว่าด้วยลักษณะของมหาบุรุษ
เนื่องจากท่านเป็นพราหมณ์ที่มีชื่อเสียง มีลูกศิษย์มาก
อยู่มาวันหนึ่ง ท่านมีธุระบางประการต้องเดินผ่านไปทางอาราม
ที่พระผู้มีพระภาคเจ้าประทับอยู่ โดยมีบรรดาลูกศิษย์เป็น
จํานวนมากติดตามไปด้วย เวลานั้น พระผู้มีพระภาคเจ้า ผู้เป็น