ข้อความต้นฉบับในหน้า
อิทธิบาทสี่ ชี้ทางสู่นิพพาน
๒๖๖
ให้นิ่งซ้ำแล้วซ้ำอีก ก็เพื่อให้เข้าไปถึงจุดที่เราจะได้รู้แจ้งเห็นแจ้ง
ด้วยตัวของเราเอง เกิดธรรมจักษุ เกิดญาณทัสสนะ เกิดปัญญา
เกิดวิชชา แล้วเกิดแสงสว่าง สิ่งเหล่านี้อยากให้เกิดขึ้นด้วยตัว
ของเราเองกันทุกๆ คน
*เหมือนอย่างหลวงปู่วัดปากน้ำ ภาษีเจริญ ครูผู้ค้นพบ
วิชชาธรรมกาย กว่าท่านจะได้รู้เรื่องราวของชีวิต เป้าหมาย
ของชีวิต ก็ต้องทุ่มเทศึกษาเล่าเรียน ทั้งด้านปริยัติ ปฏิบัติ จน
เกิดผลเป็นปฏิเวธ คือได้เข้าถึงพระธรรมกาย หลวงปู่วัดปากน้ำ
ของเรา ท่านบวชอย่างมีเป้าหมาย บวชเพื่อแสวงหาทางพ้นทุกข์
เมื่อบวชแล้วพอออกจากโบสถ์ รุ่งขึ้นก็มุ่งปฏิบัติกันเลย ไม่เคย
ขาดการฝึกฝนใจให้หยุดนิ่งแม้แต่วันเดียว ท่านมุ่งมั่นถึงเพียง
นั้นทีเดียว ถึงได้มาเป็นบรมครูของพวกเรา เพราะท่านเป็น
ผู้เตือนตนเองได้ คิดอยู่ตลอดเวลาว่า ทำอย่างไรใจจะหยุด
ทําอย่างไรจะได้บรรลุธรรมที่พระสัมมาสัมพุทธเจ้าทรงบรรลุแล้ว
หลวงปู่วัดปากน้ำ ท่านเป็นผู้ที่รักการปฏิบัติธรรมมาก
ในระหว่างที่ศึกษาธรรมะภาคปริยัติ ก็ยังคงปฏิบัติธรรมทุกวัน
มิได้ขาด วันไหนมีเวลาว่างท่านมักไปศึกษาวิปัสสนาธุระจาก
*ประวัติพระมงคลเทพมุนี (สด จนฺทสโร)