การปฏิบัติเพื่อเข้าถึงพระนิพพาน : หน้า 529/607

Bsumaประช ความวิเศษสุด ของ พระพุทธศาสนา ៥២៨ นอกจากนั้นต้องเป็นผู้สำรวมอินทรีย์ทั้ง 5 คือสำรวมตา หู จมูก ลิ้น กาย ใจ ไม่ให้หลงใหลเพลิดเพลินไปกับอายตนะ ภายนอกที่มากระทบ ไม่ว่าจะเป็นรูป เสียง กลิ่น รส สัมผัส และธรรมารมณ์อันน่าใคร่น่าพอใจ เมื่อใจไม่ไปยึดติดกับวัตถุ สิ่งของภายนอก จะน้อมกลับเข้ามาหยุดนิ่ง อยู่ภายในได้ง่ายขึ้น ดังนั้นการสํารวมอินทรีย์ทั้ง 5 จึงเป็นสิ่งสําคัญ ที่จะช่วยให้ เข้าถึงฝั่งแห่งใจหยุดนิ่งได้เร็วขึ้น และผู้รู้ท่านได้สอนต่อไปอีกว่า ให้รู้จักประมาณในการบริโภค หากรับประทานมากเกินไป หนังท้องตึงหนังตาก็หย่อน ซึ่งจะส่งผลให้ย่อหย่อนต่อการ ทำความเพียร เพราะความเพียรจะเป็นเหตุให้เข้าถึงธรรมะ ฉะนั้นต้องไม่เห็นแก่นอน ไม่เห็นแก่การกิน ไม่เกียจคร้าน ทั้งกลางวันกลางคืน และต้องหมั่นทำความเพียรอย่างต่อเนื่อง สมาเสมอ ผู้ที่ปฏิบัติได้เช่นนี้ แม้จะยังไม่ได้บรรลุพระนิพพาน ย่อม ได้ชื่อว่ากำลังดำเนินตามปฏิปทาของพระอริยเจ้าทั้งหลาย อย่างน้อยก็ได้ชื่อว่าเป็นผู้เห็นภัยในวัฏสงสาร เป็นผู้ไม่ประมาท เป็นผู้ก้าวเข้าสู่หนทางพระนิพพาน เมื่อบุญบารมีเต็มเปี่ยม ถึงเวลาก็จะเข้าถึงธรรมะภายในได้อย่างแน่นอน หลักปฏิบัติ พื้นฐานเพื่อการเข้าถึงพระนิพพานเป็นอย่างนี้ นอกจากนี้ พระพุทธองค์ทรงยืนยันการปฏิบัติตามหลัก เพื่อให้เข้าถึง