เวสารัชธรรม เรื่องการบรรลุธรรม : หน้า 475/607

เว ส า รั ช ช ธ ร ร ม ๔ ๔๗๔ แต่ครั้นเศรษฐีให้เหาะไปเอาบาตรไม้จันทน์ที่ห้อยอยู่บนยอดไม้ ด้วยตัวเอง เจ้าลัทธิเหล่านั้นก็ทำไม่ได้ นอกจากนี้ยังมีพระพาหิยะ ก่อนที่ท่านจะมาพบพระ สัมมาสัมพุทธเจ้า ก็หลงตัวเองว่า เป็นพระอรหันต์ ได้รับการ ยกย่องจากพวกชาวบ้าน เพราะไม่นุ่งห่มผ้า แต่ครั้นถูกเตือนสติ จากมหาพรหมผู้เคยเป็นสหายเก่า ก็เลิกทิฏฐินั้นเสีย รีบมา เข้าเฝ้าพระพุทธองค์เพื่อฟังธรรม ในที่สุดท่านก็ได้บรรลุธรรม เป็นพระอรหันต์ เพราะมีพยานยืนยันการตรัสรู้ธรรมเป็น พระอรหันต์กันมากมายนี่แหละ พระองค์จึงทรงปฏิญญาว่า เป็นพระขีณาสพจริง บาลีเรียกว่า ขีณาสวปฏิญญา เวสารัชชธรรมข้อที่ ๓ ทรงกล่าวไว้ว่า “สารีบุตร เรา ไม่เห็นเหตุนี้ว่า สมณะ พราหมณ์ เทวดา มาร พรหม หรือใครๆ ในโลก ที่จักทักท้วงเราว่า ท่านกล่าวธรรมเหล่าใดว่าทำอันตราย ธรรมเหล่านั้นไม่อาจทำอันตรายแก่ผู้ต้องเสพได้จริง ดูก่อน สารีบุตร เมื่อไม่เห็นเหตุนี้ เราก็เป็นผู้ถึงความปลอดภัย ถึงความไม่มีภัย ถึงความเป็นผู้แกล้วกล้า” หมายความว่า ถ้าหากใครปฏิบัติตามธรรมที่พระองค์ตรัสสอนเอาไว้ นอกจาก จะไม่เป็นอันตราย ไม่นำพาไปสู่อบายแล้ว ยังยกใจผู้ปฏิบัติให้ไป สู่สวรรค์และนิพพาน ส่วนบาปธรรมใดๆ ที่มีโทษ แล้วพระองค์